حمیده رفیعی بلداجی

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه عدالت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان رسمی شهرداری منطقه 19 شهر تهران به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق 227 نفر از کارکنان رسمی شهرداری منطقه 19 شهر تهران بود که تعداد 142 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مربوط به عدالت سازمانی از مقیاس استاندارد نی هوف و مورمن و برای جمع آوری داده های مربوط به رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه پودساکف و همکاران استفاده شده است که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/. و 83/. بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی اسپیرمن و آزمون خی دو استفاده گردید. نتایج آزمون خی دو نشان داد که وضعیت عدالت سازمانی و رفتار شهروند ی سازمانی در سطح متوسط به بالا قرار دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن حاکی از آن است که بین عدالت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی مؤلفه های عدالت سازمانی( عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی) با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد.

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی مؤلفه های اخلاق حرفه ای اعضای هیئت علمی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی انجام شده است.روش : پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و توسعه ای و از لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی است. در این پژوهش 53 نفر از اساتید و 270 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته اخلاق حرفه ای اعضای هیئت علمی بود و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس.22 انجام شد.یافته ها : مؤلفه های اخلاق حرفه ای از نظر اساتید و دانشجویان، از اهمیت بالایی برخوردارند. با این حال، در اولویت بندی مؤلفه ها از نظر اساتید و دانشجویان، تفاوت معنادار وجود دارد.نتیجه گیری : بر اساس یافته های پژوهش، از نظر اساتید و دانشجویان، ویژگی های اخلاقی و شخصیتی اعضای هیئت علمی به عنوان الگوهای مؤثر در دانشگاه و جامعه، اهمیت زیادی دارد؛ زیرا بر تربیت و کیفیت تفکر دانشجویان و دیگر اعضای جامعه تأثیرگذار است. پیشنهاد می شود اعضای هیئت علمی، اصول اخلاقی را در وظایف حرفه ای خود، نظیر آموزش و پژوهش، برای افزایش اخلاق حرفه ای در محیط دانشگاه و جامعه به کار گیرند.

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه تاثیر مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی در سازمان مدیریت پسماند شهرداری قم می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری کلیه کارکنان سازمان مدیریت پسماند شهرداری قم می باشد که از طریق روش سرشماری تعداد 80 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد اوهلی (2007) و توانمندسازی اسپریتزر (1992) استفاده شد. به منظور سنجش روایی از روایی محتوا و سازه و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شد که ضرایب به دست آمده نشان دهنده روایی و پایایی مناسب ابزار بودند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار LISREL-v8.80 انجام گرفت. یافته ها نشان دادند شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.42) تأثیر دارد؛ جذب و استخدام نیروی مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.45) تاثیر دارد؛ ایجاد و حفظ روابط مثبت بر توانمند سازی منابع انسانی (0.57) تاثیر دارد؛ بکارگیری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.47) تأثیر دارد؛ توسعه استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.32) تأثیر دارد. نگهداری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.41) تأثیر دارد؛ در نهایت می توان گفت بطور کلی مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.89) تاثیر دارد.