لیلا صاحبی بزاز

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش درمان هیجان مدار بر تحمل ناکامی و سازگاری زناشویی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر تمام زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شرکت نفت شهر اهواز است. نمونه آماری در این پژوهش تعداد 30 زوج از زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره شرکت نفت شهر اهواز است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس 30 زوج انتخاب شده، به صورت تصادفی به دو گروه 15 تایی تقسیم شد و به صورت تصادفی یکی از دو گروه به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. روش تحقیق نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری استفاده شد. برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از مقیاس سازگاری زن و شوهر و مقیاس تحمل ناکامی استفاده شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش کواریانس چندمتغیری تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد درمان هیجان مدار موجب بهبود تحمل ناکامی، ابعاد آن (تحمل عدم عاطفی، تحمل عدم ناراحتی، تحمل عدم پیشرفت و تحمل عدم شایستگی) و سازگاری زناشویی و ابعاد آن (رضایت دونفری، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت) در زوجین گروه آزمایش گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد و این اثر تا مرحله پیگیری ادامه داشته است.