فاطمه پورحسن درزی

مدارس دخترانه غربی که توسط مبلغان مسیحیِ آمریکایی و اروپایی از سال1217ش/ 1834م، در ایران ایجاد شد، با هدف کادر سازی برای نهادینه سازی الگوی «زن غربی» در جامعه زنان ایران، به تربیت دختران و زنان ایرانی با فرهنگ و آداب و رسوم غربی پرداخت. در قدم بعد، فارغ التحصیلان این مدارس، دست به اقدامات نظری و عملی از جمله تأسیس انجمن ها و نشریات زنانه و ایجاد مدارس دخترانه بومی زدند که منجر به متشکل شدن آنان در جریان های موجود و ایجاد جریان های جدید شد. هر چهار جریانِ فرهنگی روشنفکری، دفاع از حقوق زن، چپ و ملی گرا، که به تأثیر از فعالیت های فارغ التحصیلان مدارس دخترانه غربی شکل گرفتند، معتقد بودند یکی از ارکان مدرنیسم که نسخه اصلی پیشرفت غرب محسوب می شد، پیاده سازی الگوی «زن غربی» است و برای اجرای این الگو ابتدا باید مانع حجاب از سر راه برداشته می شد. در این راستا همه این جریان ها بعد از سال ها مبارزه با حجاب، با پیوستن به کانون بانوان که توسط حکومت رضاشاه برای کمک به کشف حجاب ایجاد شده بود، توانستند زمینه را برای اعلام رسمی کشف حجاب در ایران 17 دی 1314ش، مهیا نمایند.

انقلاب اسلامی ایران الگوی بیداری بشریت در عصر حاضر است. همچنین امام خمینی ره معمار و بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران، که اندیشة سیاسی اش مبتنی بر فقه سیاسی شیعه است، معیار شناخت مبانی انقلاب اسلامی قرار می گیرد و تاکنون در جهت دهی و جریان سازی در میان نهضت ها و ملت های مبارز جهان نقش تعیین کننده داشته است. در اندیشة ایشان، با توسعة حوزة مسئولیت های نظام اسلامی، هدف از تأسیس چنین نظامی در سه سطح ملی، منطقه ای و جهانی تعریف می شود. ایشان در بعد منطقه ای و جهانی، صدور انقلاب، یعنی تلاش در جهت توسعة نفوذ اسلام در میان مردم دنیا را مسئولیت اصیل دولت اسلامی در ورای سرزمین های ملی می داند که از طریق اصل واجب «امر به معروف و نهی از منکر» به عنوان یکی از مهم ترین مفاهیم دین اسلام، با همکاری همة ارکان نظام، باید پی گیری شود. در اندیشة سیاسی ایشان اهداف صدور بین المللی انقلاب شامل ذاتی و اجتناب ناپذیر بودن؛ صدور الگوی ارزش های مطلوب، اجرای تکلیف شرعی، نفی ظلم و حمایت از مظلوم؛ تاکتیک تهاجمی؛ پی گیری اصل «دعوت»؛ نفی سبیل؛ حفظ دارالاسلام؛ و زمینه سازی برای حکومت جهانی اسلام است. مقالة حاضر به روش تحلیلی توصیفی انجام گرفته است.