مرضیه انتظاری

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر زمان بندی تمرین و ریتم شبانه روزی بر یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میزبود. پژوهش حاضر ازنوع نیمه تجربی بود. بدین منظور، 40 آزمودنی مبتدی، راست دست و با میانگین سنی 21/3± 22، براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و براساس انواع مختلف شبانه روزی، افراد به صورت تصادفی در چهار گروه قرار داده شدند. گروه اول (افراد صبحگاهی) تمرین بدنی، گروه دوم (افراد صبحگاهی) تمرین ترکیبی (تصویرسازی حرکتی+ تمرین بدنی)، گروه سوم (افراد عصرگاهی) تمرین بدنی و گروه چهارم (افراد عصرگاهی) تمرین ترکیبی (تصویرسازی حرکتی+ تمرین بدنی) بودند. گروه ها به مدت پنج جلسه مهارت فورهند تنیس روی میز را تمرین کردند و در دو آزمون یادداری در صبح و عصر شرکت کردند. نتایج تحلیل واریانس مرکب با اندازه های تکراری در مرحله اکتساب نشان داد عملکرد آزمودنی ها در جلسات چهارم و پنجم بهتر از سایر جلسات است. بررسی میانگین ها نشان داد که گروه تمرین بدنی صرف صبح فعال ضعیف ترین عملکرد و گروه تمرین ترکیبی عصرفعال بهترین عملکرد را دارند (P<0.001). در آزمون یادداری اول، عملکرد آزمودنی های صبح فعال بهتر از عملکرد آزمودنی های عصرفعال است (P<0.001). نتایج آزمون یادداری دوم نشان داد که عملکرد آزمودنی های عصرفعال بهتر از عملکرد آزمودنی های صبح فعال است. بررسی میانگین ها نشان داد که در آزمون یادداری دوم، گروه تمرین ترکیبی عصرفعال بهترین عملکرد و گروه تمرین ترکیبی صبح فعال ضعیف ترین عملکرد را دارند (P<0.001). یافته ها نشان داد که میزان تأثیرگذاری تصویرسازی و تمرین بدنی بر یادگیری مهارت حرکتی تحت تأثیر گروه های مختلف شبانه روزی فرد و زمان تمرین فراگیر در صبح یا عصر است.

تمرینات بازی در زمین های کوچک (اس.اس.جی) می تواند بر ارتقای عوامل روان شناختی و عملکرد بازیکنان تاثیرگذار باشد. حوزه وسیعی از روان شناسی ورزشی بر این موضوع تکیه دارد که با ارتقای مهارت های روانی- حرکتی موفقیت های ورزشی نیز حاصل می شود. هدف از پژوهش حاضر اثر بخشی تمرینات بازی در زمین-های کوچک بر سرسختی ذهنی، لذت فعالیت بدنی و عملکرد بازیکنان فوتبال می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 22 بازیکن فوتبال انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده در پژوهش، پرسش نامه سرسختی ذهنی، مقیاس لذت فعالیت بدنی و نرم افزار تحلیل فوتبال بود. پروتکل اجرایی نیز شامل چهار هفته برنامه تمرینی بازی در زمین های کوچک (دو در مقابل دو، سه در مقابل سه، چهار در مقابل چهار و پنج در مقابل پنج) بود. نتایج تحلیل تی هم بسته نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون –پس آزمون سرسختی ذهنی وجود ندارد. هم چنین تحلیل ها حاکی از آن بود که تفاوت میانگین ها در متغیر لذت فعالیت بدنی و عملکرد بازیکنان معنادار است. بنابراین، تمرینات بازی در زمین های کوچک به منظور ارتقای عوامل روان شناختی و عملکرد بازیکنان فوتبال قابل استفاده می باشد.

هدف از پژوهش حاضر اثر دستکاری قیود تکلیف در بازی در زمین های کوچک (اس.اس.جی) بر تعاملات تیمی و عملکرد تکنیکی بازیکنان در بازی رقابتی فوتبال بود. در یک راهبرد نیمه تجربی با اندازه های تکراری، 24 بازیکن مبتدی فوتبال از رده سنی 17-11 سال در دو گروه 12 نفره قرار گرفتند. در جلسات تمرین، گروه اول با تعداد بازیکن برابر و گروه دوم با تعداد بازیکن نابرابر در زمین با ابعاد (30 ×20) بازی کردند. دوره تمرینی شامل 4 جلسه مداخله در هفته به مدت سه هفته (در مجموع 12 جلسه) بود. هم چنین یک بازی رقابتی در آخر هر هفته برگزار شد که عملکرد بازیکنان در بازی های رقابتی 7 در مقابل 7 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل شبکه های تیمی نشان داد که گروه تمرینی با بازیکن نابرابر نسبت به گروه تمرینی با بازیکن برابر، میانگین چگالی تیمی بالاتری داشتند. کمترین مقدار مرکزیت بردار ویژه مربوط به گروه تمرینی با تعداد نابرابر بود و در شاخص کل پیوندها نیز در همه بازی ها بیشترین پاس کاری را داشتند. نتایج نشان داد بین پس آزمون و پیش آزمون عملکردهای پاس موفقیت آمیز (001/0p=)، دریبل (010/0p=) و شوت به سمت دروازه (05/0p=) تفاوت معناداری وجود دارد. این نتایج نشان می دهد که بازی های اس.اس.جی در ارتقا تعاملات تیمی و عملکرد تکنیکی بازیکنان فوتبال نقش به سزایی دارد و میتوان از انواع دستکاری قیود تکلیف در انتقال مهارتهای جمعی و تکنیکی به فوتبال رقابتی استفاده کرد.