زهرا رجب پور نیکنام

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی «گروه درمانی معنوی مذهبی» بر استرس تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم متوسطه شهر کرج انجام شد. روش پژوهش از نوع «نیمه آزمایشی» با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه پژوهشْ دانش آموزان دختر پایه دهم متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 98-1397 بودند که 40 تن به عنوان نمونه و به شیوه «نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای» با جایگزینی تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایش (20 تن) و گواه (20 تن) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه «استرس تحصیلی» انگ و هوان (2006) بود. برای گروه آزمایش 12 جلسه «گروه درمانی معنوی مذهبی» اجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی، مجدداً پس آزمون از افراد هر دو گروه گرفته و در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد «گروه درمانی معنوی مذهبی» موجب کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان شده است.

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و شیوه های فرزند پروری والدین با اختلالات رفتاری دانش آموزان دبستانی شهر کرج بود. بدین منظور، از بین دانش آموزان دبستان های کرج که در سال 1395-1394 مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 380 نفر (168 پسر و 212 دختر) انتخاب گردیدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شیوه های فرزند پروری، رضایت زناشویی و اختلالات رفتاری بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که اختلالات رفتاری دانش آموزان با رضایت زناشویی والدین و شیوه فرزند پروری مقتدرانه، رابطه منفی معنادار و با شیوه سهل گیرانه و مستبدانه رابطه مثبت معنادار دارد. علاوه بر این، شیوه فرزند پروری مقتدر، بهترین پیش بین برای اختلالات رفتاری دانش آموزان است و درمجموع، سبک های فرزند پروری و رضایت زناشویی، 24 درصد از واریانس اختلالات رفتاری را پیش بینی می کنند.