زهرا مهرابی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه علّی ذهن آگاهی و انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی با میانجی چشم انداز زمان در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 300 دانشجوی از دانشگاه شهید چمران اهواز که در سال تحصیلی 96-95 مشغول تحصیل بودند. نمونه با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه چشم انداز زمان زیمباردو و بوید (1999)، پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1980) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که ذهن آگاهی و چشم انداز آینده هدفمند در پیش بینی انگیزش بیرونی و درونی نقش دارند و حال جبرگرا تنها به صورت معکوس با انگیزش بیرونی رابطه داشت. نتایج با توجه به نظریه های انگیزش، ذهن آگاهی و چشم انداز زمان موردبحث قرار گرفت. ذهن آگاهی به صورت مستقیم بر انگیزه درونی و بیرونی اثر دارد و می توان با بهبود ذهن آگاهی به بهبود انگیزش کمک کرد. بر این اساس به دلیل روابط مثبت بین دو نوع انگیزه درونی و بیرونی تفکیک روابط با چشم انداز زمان دشوار است. از سوی دیگر چشم انداز آینده و تمرکز بر آن برای افزایش هر دو نوع انگیزه مناسب است؛ اما برای بهبود انگیزش بیرونی باید چشم انداز حال جبرگرا کاهش یابد. درمجموع بهترین چشم انداز زمان برای بهبود انگیزش چشم انداز آینده است.

هدف این پژوهش بررسی و توصیف نمونه هایی از گفتگوهای زنده برنامه ورزشی نود براساس نظریه پیوستگی دولی و لوینسون (2001)است. بر این اساس، در ابتدا از کل برنامه های نود در طول یک سال که 44 برنامه بود، تعداد 12برنامه به صورت تصادفی انتخاب شد. سپس گفتگوهای زنده دونفره این برنامه ضبط و بازنویسی گردید. در ادامه، انواع ابزارهای پیوستگی در نمونه ها و بسامد کاربرد آن ها در برنامه های ضبط شده، استخراج شد. در انتها، با استفاده از نرم افزار اکسل(Excel) و SPSS به رسم نمودار و درصدبندی ابزارهای پیوستگی به کار رفته در این گفت وگوها پرداخته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها با توجه به درصد بسامدهای بدست آمده از انواع ابزارهای پیوستگی نشان داد که همانندی با 66/58درصد، بیشترین درصد بسامد کاربرد را به خود اختصاص داده است. علائم ارتباطی میان گزاره های معنایی با 65/18 درصد درجایگاه دوم قرار دارد. عبارت های توصیفی با 12درصد در جایگاه سوم قرار دارد. الگوهای صرفی نحوی با 45/8 درصدو روابط واژگانی با 17/2درصد درجایگاه های چهارم و پنجم قرار دارند. یافته های پژوهش همچنین حاکی از آن است که ابزارهای پیوستگی مطرح شده و روش تحلیل آن ها قابل تعمیم به گفت و گوهای زنده ورزشی نود هستند. به علت قدرت بیان مجری و ارتباط کلامی بیشتر در برنامه های زنده تلویزیونی، می توان گفت تاثیر این گونه رسانه ها بسیار زیاد است و در نتیجه می توان اذعان داشت که ابزارهای پیوستگی مطرح شده، طبق اولویتهای بیان شده، تاثیر بسزایی در ارتباط معنایی خواهند داشت.