دیانا حبیبی

با توجه به این که کودکان باعزت نفس پايين مستعد ابتلا به افسردگي هستند و از طرفي علائم افسردگي بر کيفيت زندگي، عملکرد تحصيلي و کارکرد اجتماعي آن ها تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین تروماهای اوایل زندگی و طرح واره های ناسازگار اولیه به عنوان پیش بین ابعاد افسردگی در نمونه ای از دانش آموزان 7-11 ساله بود که به روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. از همه شرکت کنندگان خواسته شد به پرسشنامه ی افسردگی کودکان و نوجوانان، پرسشنامه ی تروماهای دوران کودکی و پرسشنامه ی طرح واره های ناسازگار اولیه برای کودکان پاسخ دهند. به طورکلی، یافته ها نشانگر این هستند ترکیب خطی از متغیرهای پیش بین با افسردگی همبستگی چندگانه معنی دارد (21/5=F و 01/0 P=) بر این اساس می توان بیان داشت که سؤال پژوهش حاضر تائید می شود. باملاحظه ی نتایج دریافت که از بین متغیرهای پیش بین، تروماهای اوایل زندگی 01/0 p=و 16/0- = و طرح واره های ناسازگار اولیه 05/0 p=و 07/0- = نقش معنی داری در پیش بینی افسردگی دارد.

یکی از مشخصه های بارز کودکان دچار اختلال نقص توجه- بیش فعالی، مشکلات توجهی این کودکان است. در سال های پیش از مدرسه نمود علائم توجهی کمتر بوده و با شروع مدرسه این علائم پررنگ تر از همیشه کودکان را به چالش های تحصیلی می کشانند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر توانبخشی شناختی بر ارتقاء توجه انتخابی و عملکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی است. روش بررسی پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با ساختار پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است که در آن تعداد 30 کودک 7 تا 11 ساله مبتلا به اختلال بیش فعالی- نقص توجه پس از تشخیص وجود اختلال به صورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش آزمون استروپ برای ارزیابی توجه انتخابی، آزمون ویسکانسن برای ارزیابی عملکردهای اجرایی و مقیاس مشکلات رفتاری کانرز فرم والدین و معلم برای تشخیص اختلال نقص توجه بیش فعالی بودند. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله توانبخشی شناختی بر توجه انتخابی و عملکردهای اجرایی دانش آموزان با اختلال نقص توجه بیش فعالی مؤثر بوده است (سطح معنی داری 05/0= αو 01/0= α)

رفتارهای تکانشی و خطرپذیری که مجموعاً با عنوان رفتارهای مخاطره آمیز خوانده می شود، دربرگیرنده طیف گسترده ای از رفتارهای رشد نایافته، لذت جویانه و عموماً همراه با درجات خطر بالا هستند. همان طور که چاقی و افزایش وزن مشکلات و خطرات بسیاری به همراه دارد،لاغری بیش ازحد هم مشکلات و بیماری های فراوانی را در پی دارد. این مطالعه به منظور مقایسه تکانش گری و تصمیم گیری مخاطره آمیز افراد لاغر با افراد دارای وزن طبیعی انجام شد. در این مطالعه تحلیلی که در سال 1398 در تهران انجام شد، 150 نفر از افراد لاغر دارای شاخص توده بدنیbmi)) کمتر از 5/18 کیلوگرم با 150 نفر از افراد دارای وزن عادی شاخص توده بدنی معادل 25 مقایسه شدند. هر دو گروه در آزمون سنجش تصمیم گیری مخاطره آمیز بارت و تکانش گری برو- نرو به صورت نرم افزاری و سلامت عمومی و تحرك روزانه شركت كردند . داده ها با استفاده از آزمون آماری تی مستقل تحلیل شدند. افرادی که تکانش گری بالاتری داشتند، نمی توانستند رفتارهای سالم بلندمدت اتخاذ کنند. تعداد عکس العمل اشتباه در افراد لاغر بیش تر از افراد عادی بود که نشان می داد تکانش گری در افراد لاغر بیش تر از افراد عادی است. به گونه ای که افراد لاغر الگوهای بیمارگونه ی غذا خوردن را القاء می کنند. و تصویر غیرواقعی و تحریف شده از بدن خوددارند. با توجه به نتایج ناهمسو در تحقیقات مختلف و روش های مختلف سنجش تکانش گری و کلاس های مختلف لاغری، پیشنهاد می گردد، تحقیقات بیشتری در این زمینه با توجه به همه روش های اندازه گیری انجام گردد.

فضاهای شهری مکان هایی برای برقراری ارتباطات و تعامل جوامع انسانی هستند که افراد با علایق و خواست های متفاوت گرد هم می آیند. بازارها و مراکز تجاری به عنوان یکی از مهمترین فضاهای شهری که به اشکال مختلف در کالبد شهرها تبلور یافته اند، جز مهمی از سیستم فضای شهری محسوب می شوند. حس تعلق مکان به عنوان پیوندی مؤثر که مردم با قرارگاه های مکانی برقرار می کنند تعریف می شود، جایی که آن ها تمایل به ماندن دارند و جایی که آن ها احساس راحتی و امنیت دارند. این حس به گونه ای به پیوند فرد با مکان منجر می شود که انسان خود را جزئی از مکان می داند و بر اساس تجربه های خود از نشانه ها، معانی، عملکردها، شخصیت و نقشی برای مکان در ذهن خود متصور می سازد. خلق فضای شهری مؤثر، کارآمد و پویا که با نیازهای اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، فیزیکی، اقتصادی و ... مردم جامعه هماهنگ باشد، همواره دغدغه کار بسیاری از برنامه ریزان و طراحان شهری بوده است. هدف از این پژوهش شناخت و تبیین مفهوم حس تعلق به مکان، ابعاد مختلف و مولفه های آن در فضاهای شهری و بازارهای سنتی و در نهایت ارائه یک مدل مفهومی در چارچوب مولفه های سازنده حس تعلق به مکان در بازارها بوده است. روش و نگرش حاکم بر این مقاله مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای- اسنادی و تحلیلی است که در ابتدا به مرور مفاهیم و تعاریف و نظریات مرتبط پرداخته، سپس با تبیین مولفه ها و شاخص های شکل دهنده حس تعلق به مکان در فضاهای شهری و بازارهای سنتی، مدل مفهومی جهت ارزیابی این فضاها ارائه گردیده است. پس از بررسی مطالب فوق این نتیجه حاصل شد که حس تعلق به مکان که عامل مهم در شکل گیری پایه های ارتباطی استفاده کنندگان و محیط می باشد، نهایتاً منجر به ایجاد محیط های با کیفیت می گردد. در این بین عواملی نظیر: عوامل کالبدی، کارکردی، اجتماعی و ادراکی که خود دارای ریز معیارهایی نیز هستند، مهمترین مولفه های شکل دهنده حس تعلق به مکان می باشد.