بهروز نجدرحمتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب انجام گرفت. این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی است و بر اساس روش، توصیفی همبستگی است که به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعة آماری این پژوهش، تمام دانش آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب بودند که 2730 نفر هستند. بر اساس جدول مورگان تعداد 338 نفر به عنوان نمونة پژوهش و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در این پژوهش، سه پرسش نامة انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادی و پیشرفت تحصیلی با تأیید روایی و پایایی و از آزمون کلموگروف اسمیرنف و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معنا داری بین انگیزة مشارکت ورزشی با شادی و نشاط وجود دارد (01/0= P ، 66/0= r ) و بین مؤلفه های انگیزة مشارکت ورزشی، همچون موفقیت، گروه گرایی، تخلیة انرژی، بهبود مهارت، دوست یابی، تفریح و سرگرمی هم با شادی و نشاط رابطة معنا داری وجود دارد؛ اما آمادگی و نیز عوامل موقعیتی، تأثیر معنا داری بر شادی و نشاط دانش آموزان نداشتند ولی بین شادی و نشاط دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها ارتباط معنا داری وجود دارد (01/0= P ، 52/0= r ). در نهایت، اینکه مشارکت ورزشی با ضریب 52درصد توانایی پیش بینی شادی و نشاط دانش آموزان را دارد و شادی و نشاط نیز با ضریب 39درصد توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود مسئولان ورزش مدارس، زمینه های مناسب را برای فعالیت های ورزشی ایجاد کنند تا در کنار آن، موجبات شادی و نشاط، پیشرفت تحصیلی و موفقیت درسی دانش آموزان را فراهم آورند.