فاطمه صائمیان

هدف تحقیق مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه های کشور بودند که بر اساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و به تعداد 390 پرسشنامه به نسبت مساوی بین دو گروه دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها توزیع شد و به ترتیب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه گیری، شامل پرسشنامه سنجش وضعیت خودبرندسازی از طریق مهارت های ارتباطی و پرسشنامه تعیین موقعیت برند شخصی (قاسمی، 1394) بود که پس از تأیید روایی و پایایی مجدد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع، وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی نمونه آماری تحقیق، در حد متوسط است. در زمینه مهارت های ارتباطی و موقعیت برند شخصی، بین دانشجویان تربیت بدنی و سایر رشته ها اختلاف معنی دار وجود دارد و میانگین گروه تربیت بدنی نسبت به سایر رشته ها کمتر است. همچنین میانگین مهارت های ارتباطی و خودبرندسازی دانشجویان تربیت بدنی، هر دو پائین تر از متوسط است.