سمیه سادات مهدوی

مدیران امروزی به این نتیجه دست یافته اند که تنها با قوانین و مقررات نمی توان بنگاه های کسب و کار را اداره کرد بلکه در کنار آن ها به ابزار دیگری بنام مهارت های ارتباطی نیاز دارند. هدف این مقاله، نقش مهارت های ارتباطی مدیران بر کارآمدی محیط کار از دیدگاه کارکنان می باشد. بحث های نظری با استفاده از نظریه های متقاعد سازی (هاولند)، سلسله مراتب نیازها (مازلو)، موفقیت (مک کللند)، انگیزش وبهداشت روانی (هرتزبرگ)، التون مایو، نفوذ اجتماعی، آدامز رویکرد رضایت مردم و رویکرد دستیابی به هدف استفاده شده است. ابعاد مهارت های ارتباطی؛ خودگشودگی، حمایت اجتماعی، همدلی و گوش دادن می باشد. ابعاد کارآمدی در محیط کار: انعطاف پذیری، رعایت عدالت، زیبایی فضای ارائه، احترام قائل شدن به نظرات و توجه به سرمایه انسانی می باشد. جامعه آماری 34 فروشگاه شهر کرمان، با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و از تعداد 182 نفر کارکنان آن ها تحقیق به عمل آمد. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و روش تحلیل داده ها از طریق معادلات ساختاری می باشد. با توجه به نتایج تحقیق، ابعاد مهارت های ارتباطی (خودگشودگی، حمایت اجتماعی، همدلی و گوش دادن) بر میزان کارآمدی در محیط کار تأثیرگذار می باشد،  یعنی پیش بینی می شود در یک نمونه بزرگ تر از همان جامعه این رابطه علّی تأیید شود.

رسانه ها و تکنولوژی های نوین ارتباطی؛ باعث افزایش سطح بینش و آگاهی مردم شده و بر کلیه فعالیت های اجتماعی افراد اثرگذاشته است. با ظهور فن آوری های نوین؛ شاهد انقلاب جدیدی در زمینه اطلاع یابی، اطلاع رسانی و ارتباطات در فضای مجازی هستیم. فناوری های جدید؛ زندگی و محیط کار ما را تحت تأثیر قرار داده و بشر بدون فن آوری و بهره گیری از آن امکان عملی برای ادامه حیات خود ندارد. امروزه دهکده جهانی به ذهنیت جهانی و انقلاب اطلاعات به انقلاب ارتباطات تبدیل شده و شاهد تغییر الگوهای ارتباطی در جامعه هستیم. در گذشته؛ رسانه های سنتی، ارتباطی یک سویه با مخاطب آن هم به صورت جمعی، اما امروزه در فضای جدید با وضعیت جدیدی مواجه ایم و الگوهای ارتباطی به فرایندی پیچیده، زنده و تعاملی از طریق کانال های ارتباطی متعدد تبدیل شده است. در این مقاله به موضوعاتی از قبیل: اینترنت و فضای مجازی، برخی از ویژگی ها و کارکردهای شبکه های اجتماعی مجازی، پیامدهای منفی فضای مجازی، سایبر تروریسم، سپس راهکارها و تدابیری که می تواند آسیب ناپذیری امنیت کشورها را در برابر تهدیدات سایبر تروریسم تقویت کند؛ بیان می شود.