مهناز فاطمی عقدا

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین تجارب معنوی با مسئولیت پذیری و انسجام خانواده در زنان سرپرست خانوار بود، روش پژوهش توصیفی- از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان تحت پوشش کمیته امداد منطقه یک شهرستان کرج در استان البرز به تعداد 2536 نفربود که 335 نفر از آنها به روش تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های پژوهش شامل مقیاس انسجام خانواده (سامانی، 1381)، مقیاس تجارب معنوی روزانه (, اندروود و ترسی، 2002) و مسئولیت پذیری (نعمتی، 1386) بود. تحلیل رگرسیون چند متغیره دادهها بیانگر این است که بین تجارب معنوی با انسجام خانواده (05/0 P≤؛ 550/0r=) و نیز بین نمره کلی مسئولیت پذیری با انسجام خانواده (05/0 P≤؛ 571/0r=) و بین مؤلفه های مسئولیت پذیری در زنان و انسجام خانواده آنها نیز رابطه مثبت و معنی داری و جود داشت. همچنین مسئولیت پذیری و تجارب معنوی میتوانند و اریانس انسجام خانواده این را (746/112F=، 001/0P=)پیش بینی کنند. بیشترین سهم پیش بینی کننده مربوط به مسئولیت پذیری با ضریب بتا (395/0+) و بعد از آن تجارب معنوی با ضریب بتا (353/0+) بوده است. نتایج تحقیق بیانگر این بود که بین تجارب معنوی باانسجام خانواده درزنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد رابطه معنادار و جود دارد، بدین معنی که هرقدر سطح تجارب معنوی روزانه این زنان، بالاتر بوده به همان مقدار از انسجام خانوادگی بالاتری برخوردار بوده اند، نیز با افزایش مسئولیت پذیری، میزان انسجام خانوادگی افزایش نشان می دهد.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه هوش معنوی، مسئولیت پذیری و شادکامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر قزوین در سال تحصیلی96-1395 انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر قزوین بودند که از میان آنان 150 نفر با روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شده اند. به منظور گردآوری داده های پژوهش، از پرسشنامه اندازه گیری هوش معنوی ناصری(1387)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) و پرسشنامه تفسیرهای مسئولیت سالکوسکیس(2000) استفاده شده است. داده های پژوهش با روشهای آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون t) با بهره گیری از نرم افزار SPSSتجزیه و تحلیل شده اند. نتایج پژوهش بیانگر این بود که هوش معنوی می تواند پیش بینی کننده مثبت و معنادار شادکامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (0/001 ¢P) باشد و ۸ درصد از واریانس آن را پیش بینی کند. همچنین نتایج نشان داد که مسئولیت پذیری می تواند پیش بینی کننده مثبت و معنادار شادکامی دانش آموزان (0/001 ¢P) باشد و 18 درصد از واریانس آن را پیش بینی کند. بر اساس نتایج به دست آمده مسئولیت پذیری در مقایسه با هوش معنوی پیش بینی کننده قوی تر شادکامی دانش آموزان است.