سید جواد خاتمی سبزواری

امروزه زندگی اجتماعی انسان ها بدون تعامل با اشخاص حقوقی، امکان پذیر نیست و همین امر لزوم تحقیق نسبت به این مهم را دوچندان می نماید. موضوعاتی نظیر ماهیت شخص حقوقی، مالکیت وی و... در آثار فقها و حقوقدانان قابل مشاهده است؛ اما مباحثی همچون بحث خیارات، کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ بلکه در مورد حق خیار مجلس هیچ مقاله یا تحقیقی یافت نشد؛ لذا در این تحقیق ثبوت خیار مجلس برای کارگزار (نماینده) شخص حقوقی و همچنین خود شخص حقوقی در دو جهت مورد بررسی قرار گرفته است: جهت اول، شمولیت ادله نسبت به شخص حقوقی و جهت دوم بحث از مانع بودن تفرق نسبت به حق خیار داشتن شخص حقوقی. بررسی این مساله نیازمند تحقیقی جامع بوده و روشن است که نیل به این مقصود، در سایه توصیف و تحلیل گزاره های فقهی- اصولی با گردآوری داده های کتابخانه ای میسر است. در نهایت با بررسی ادله، ثابت می شود، مواردی که شخص حقوقی، معامله ای را انجام می دهد، دارای خیار مجلس بوده و مغیی بودن به افتراق در خیار مجلس هم نمی تواند مانع از تشکیل این حق شود.

یکی از محاذیری که فقهای امامیه در لابه لای کتب فقهی و اصول فقهی در ردّ اثبات یا نفی حکم به آن استناد نموده اند، تأسیس فقه جدید است. با وجود کاربرد نسبتاً زیاد این دلیل در کلام فقها تعریفی از تأسیس فقه جدید و همچنین پشتوانه محذور بودن آن ارائه نشده است. آنچه این پژوهش در پی یافتن آن است مفهوم تأسیس فقه جدید و پشتوانه محذور بودن آن است. در این راستا مؤلفات فقهی و اصول فقهی امامیه و دیگر اسناد مکتوب با کلید واژه های متنوع مورد جستجو و بررسی قرار گرفته اند و پس از یافتن مصادیقی از استنادات فقها سعی در کشف مفهوم و پشتوانه محذور بودن تأسیس فقه جدید به عمل آمده است. نتیجه تحقیق این که تأسیس فقه جدید با مفاهیمی مانند داشتن نظر شاذ و تغییر احکام ثابت هم ردیف شده است. پشتوانه های احتمالی این محذور که به نحوی از لا به لای کلام فقها به دست آمده، عبارتند از: ملازمه میان تأسیس فقه جدید و مخالفت با اجماع، مخالفت با اقتضائات عصر معصومین، مخالفت با روح تعبد، مخالفت با ضوابط اصول فقه، مخالفت با ضرورت مذهب و مخالفت با تنقیح مناط. با بررسی هریک از موارد عدم توانایی آن برای اثبات محذور بودن تأسیس فقه جدید مشخص شده است. بنابراین می توان گفت تأسیس فقه جدید فی نفسه محذور نیست؛ البته این مطلب به معنی مخالفت فقه جدید با فقه سنتی نخواهد بود، بلکه به معنای ضرورت استفاده از ادله محکم در استنباطات فقهی است.

هدف: محققان در این پژوهش، به دنبال تبیین ماهیت نفوذ فرهنگی در آیات قرآن و یافتن مصادیق به روز در عصر حاضر بودند؛ تا با تبیین در مراکز علمی، باعث روشنگری اذهان عمومی شود. روش: روش این نوشتار، کتابخانه ای از نوع تحلیلی- توصیفی بود که با بررسی بیانات مقام معظم رهبری و تطبیق آنها با آیات و مصادیق روز تدوین شده است. یافته ها: نظام سلطه گر و متجاوز غرب در سالهای اخیر چندین مرتبه از این حربه استفاده کرده است که از جمله آن می توان به مسئله نفوذ فرهنگی در جشنواره موسیقی اشاره کرد که دشمن برای نفوذ در کشور، مأمور مستقیم دستگاههای امنیتی خود را به عنوان یک فرد صاحب هنر، برای جشنواره موسیقی معیّن می کند که به داخل کشور بفرستد، اما با درایت و آگاهی وزارت اطلاعات، جلوی آن گرفته می شود. نتیجه گیری: نظام سلطه گر غرب، فعالیت گسترده ای را برای رسیدن به اینهدف دنبال می کند و از طریق فنّاوری های روز در عالم واقع و فضای مجازی بهره می گیرد و با ایجاد یأس و ناامیدی در جوانان، آنها را منزوی کرده و سپس با دادن وعده های فریبنده به ایشان، آنها را در راستای اهداف شیطانی خود به خدمت می گیرد. دشمن با تأکید بر شکافهای اجتماعی، از جمله گسست نسلها و جریان سازی موازی در قبال انقلاب، در جهت منفعل ساختن اقشار اجتماعی کوشش می کند و این همان نفوذ فرهنگی است که مقام معظم رهبری، مبارزه و مقابله با آن را در اولویت سایر روشها می داند.

امروزه نفوذ رسانه های جمعی در تمامی جوامع به شدت در حال افزایش است و کشورهایی که توانمندی بالایی در راه اندازی این رسانه ها به خصوص رسانه های جدید دارند، می توانند فرهنگ و دیدگاههای خود را بیشتر به جهانیان عرضه کنند و به این ترتیب، قدرت نرم خود را افزایش دهند. هدف:هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر رسانه های جمعی بر ابعاد حجاب دانشجویان بود. روش:روش تحقیق این مطالعه، پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه انجام شد. برای آزمون فرضیه ها تعداد 880 نفر از دانشجویان زن دانشگاه حکیم به شیوه نمونه گیری تصادفی سنجش شدند. یافته ها و نتیجه گیری:  نتایج تحقیق حاکی از این است که بین متغیّرهای مستقل؛ یعنی رسانه های جمعی و متغیّر وابسته یعنی ابعاد فرهنگ حجاب، رابطه معناداری وجود دارد. البته این رابطه در متغیّر تلویزیون، مثبت و در دیگر متغیّرها معکوس است. به عبارت دیگر؛ به هر میزان استفاده از رسانه هایی مانند ماهواره، شبکه های اجتماعی، اینترنت افزایش یافته، فرهنگ پوشش و عفاف دانشجویان نیز ضعیف تر شده است.