علیرضا حجی پور

هدف پژوهش حاضر تحلیل وضعیت بهداشتی- زیست محیطی اماکن ورزشی و رابطه آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان استان های خراسان است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و اطلاعات به شکل میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری کلیه اماکن و فضاهای ورزشی استان های خراسان بود (552 فضا) که براساس روش نمونه گیری خوشه ای 90 فضا (از خراسان رضوی 40، خراسان جنوبی 29، خراسان شمالی 21 مکان) به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه محقق ساخته و دو فرم جمع آوری اطلاعات بود که روایی پرسشنامه توسط گروهی از استادان دانشگاهی و اعتبار آن توسط ضریب آلفای کرونباخ (95/0=1α، 96/0= 2 α) تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t و f و ضریب همبستگی پیرسون) و با استفاده از نرم افزار آماری spss 20صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان آگاهی مدیران، مربیان و کاربران در سطح مطلوبی قرار دارد. بین وضعیت بهداشتی و زیست محیطی اماکن ورزشی، به ترتیب با میزان مشارکت شهروندان ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده شد (05/0 >P، 831/0=r و 05/0 >P، 873/0=r). بین آگاهی و علاقه بهداشتی و زیست محیطی به ترتیب با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان ارتباط معناداری مشاهده نشد (75/0=P، 034/0=r و 46/0=P، 078/0=r). بین جنسیت و میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان خراسانی ارتباط معنا داری یافت نشد (32/0=P، 0301/0=r). بنابراین می توان گفت به منظور ترغیب شهروندان به فعالیت های ورزشی و استفاده از اماکن ورزشی، توجه به مسائل بهداشتی و زیست محیطی اهمیت زیادی دارد و تمرکز بیشتر مسئولان و برنامه ریزان را می طلبد.

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل رابطه ای خودتعیینی با اخلاق ورزشی ورزشکاران نخبه ایران بود. روش پژوهش، همبستگی و ازلحاظ هدف، کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش تمام فوتبالیست های لیگ آزادگان کشور در فصل1396-1395بودند. نمونه آماری 223 بازیکن بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اخلاق ورزشی و انگیزه ورزشی استفاده شد که روایی آن ها توسط 10 تن از اساتید مدیریت ورزشی تعیین و پایایی آن ها ازطریق آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 88/0 و 79/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری برای بررسی روابط علّی بین متغیر های مشاهده شده استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین انگیزه خودتعیینی و اخلاق ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج آزمون تحلیل مسیر تأییدی حاکی از برازش ارتباط بین خودتعیینی و اخلاق ورزشی بود. تمامی بارهای عاملی بین مؤلفه ها و عوامل در سطح معقولی قرار داشتند و مدل از برازش مناسبی برخوردار بود که درنهایت، مدل مفهومی پژوهش تأیید شد؛ بنابراین، براساس یافته ها، تعیین اهداف اخلاقی و عملکردی خاص می تواند زمینه های بروز اخلاق ورزشی را برانگیزاند یا هدایت کند. همچنین، برای شکل گیری رفتار اخلاقی، زمینه های عینی و عملکرد واقعی نسبت به زمینه های شناختی و ذهنی می تواند اثرهای عمیق تری داشته باشند؛ بنابراین، پیشنهاد می شود با اعمال رفتارهای عینی مانند گزینش مربیان دارای رفتارهای خوب و منطقی و استخدام روان شناس ورزشی و عینی کردن نتایج رفتارهای خوب ورزشکاران، برای نهادینه کردن رفتارهای اخلاقی ورزشکاران اقدام شود.

هدف پژوهش حاضر، مدل رابطه ای فرهنگ سازمانی با اخلاق ورزشی ورزشکاران نخبه ایران بود. روش تحقیق، همبستگی، از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش تمام فوتبالیست های لیگ آزادگان کشور، فصل1396-1395، نمونه آماری 223بازیکن بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اخلاق ورزشی و محقق ساخته فرهنگ سازمانی، استفاده شد که روایی و پایایی آنها با روش های رایج در تعیین اعتبار و پایایی پرسش نامه تعیین شد. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری به منظور روابط علّی بین متغیر های مشاهده شده استفاده شد. یافته ها نشان داد بین فرهنگ سازمانی و اخلاق ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل مسیر تاییدی حاکی از برازش ارتباط بین فرهنگ سازمانی با اخلاق ورزشی بود. تمامی بارهای عاملی بین مؤلفه ها و عوامل در سطح معقولی قرار داشت و مدل از برازش مناسبی برخوردار و نهایتاً مدل مفهومی تحقیق تأیید شد. بنابراین بر اساس یافته ها، اخلاق ورزشی بیشتر توسط ادراک ارزشمندی و تأثیرپذیری مستقیم بازیکنان از تعاملات موجود در فوتبال و اطرافیان متأثر می شود که متولیان فوتبال کشور باید در شناسایی کدهای اخلاق ورزشی، نوع فرهنگ سازمانی و عوامل مؤثر در انگیختگی بازیکنان فوتبال تلاش کنند.