منظر عباسی

پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه انگیزش تحصیلی و فراشناخت با اضطراب ریاضی در دختران و پسران دوره دوم دبیرستان شهرستان کرمانشاه انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی، دختر و پسر مشغول به تحصیل بود که در مدارس شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب نمونه مطابق با جدول مورگان، 269 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و به پرسشنامه های اضطراب ریاضی، انگیزش تحصیلی و پرسشنامه فراشناخت پاسخ دادند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندمتغیره و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. برای پیش بینی اضطراب ریاضی به عنوان متغیر ملاک بر اساس متغیرهای باورهای فراشناخت و انگیزش تحصیلی از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که F مشاهده شده معنادار است (5/01 = F ) و متغیرهای پیش بین باهم 0/22 درصد واریانس اضطراب ریاضی را تبیین می کنند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت درس ریاضی و کاربرد آن و با توجه به نقش مؤلفه های شناختی و فراشناختی با به کارگیری روش های مختلف افزایش عزت نفس جهت ایجاد خودانگاره مثبت به درس ریاضی، استفاده به عمل آورند.

ناکامی زوج ها در حل اختلافات زناشویی ممکن است به اشکال گوناگونی بروز پیدا کند که هرکدام به نوبه خود می تواند سلامت روابط زناشویی را به خطر بیندازد. یکی از انواع بروز اختلافات زناشویی، پدیده دلزدگی است که زوج های بسیاری را درگیر خود می کند و از عوامل بسیاری از جمله کیفیت زندگی و تاب آوری تاثیر می پذیرد. هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین رابطه کیفیت زندگی و تاب آوری با دلزدگی زناشویی در معلمان زن شهر کرمانشاه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه شامل 180 نفر ازجامعه مذکور بود که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی ،تاب آوری کانر ودیویدسون و مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین کیفیت زندگی و تاب آوری با دلزدگی زناشویی رابطه منفی وجود دارد و کیفیت زندگی و تاب آوری توانستند دلزدگی زناشویی را پیش بینی کنند. با توجه به اینکه کیفیت زندگی و تاب آوری پیش بینی کننده های معناداری برای دلزدگی زناشویی هستند می توان با ایجاد چنین ظرفیت هایی دلزدگی زناشویی را کاهش داد.

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه کیفیت زندگی، تاب آوری و بخشندگی با دل زدگی زناشویی در معلمان زن شهر کرمانشاه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه شامل 269 نفر از جامعه مذکور بود که با استفاده از جدول مورگان و به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی، تاب آوری کانر ودیویدسون و بخشندگی (FS) و مقیاس دل زدگی زناشویی پاینز و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین کیفیت زندگی، تاب آوری و بخشندگی با دل زدگی زناشویی رابطه منفی وجود دارد و کیفیت زندگی، تاب آوری و بخشندگی توانستند دل زدگی زناشویی را پیش بینی کنند. با توجه به اینکه کیفیت زندگی، تاب آوری و بخشندگی پیش بینی کننده های معناداری برای دل زدگی زناشویی هستند می توان با ایجاد چنین ظرفیت هایی دل زدگی زناشویی را کاهش داد.

پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر استفاده آسیب زا از تلفن همراه بر بهزیستی روانی دانشجویان دانشگاه پیام نور کرمانشاه انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور کرمانشاه در سال تحصیلی 97 - 1396 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با توجه به جدول مورگان تعداد 269 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و سپس به پرسشنامه های استفاده آسیب زا از تلفن همراه جنارو( COS ) و بهزیستی روانی ریف پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شدند. میزان همبستگی استفاده آسیب زا از تلفن همراه با بهزیستی روانی 0/26 محاسبه شد که در سطح 0/005 < p دارای همبستگی مثبت و معناداری است. همچنین برای پیش بینی بهزیستی روانی از تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد و نتایج نشان داد که نمره کل بهزیستی روانی با 1/37= β و 5/68-= t توان پیش بینی بهزیستی روانی رادارند و متغیرهای پیش بین باهم 0/29 واریانس بهزیستی روانی را تبیین می کنند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت نقش استفاده از تلفن همراه در بهزیستی روانی دانشجویان با به کارگیری روش های مختلف تجربی مبنای مناسبی برای تدوین برنامه های آموزشی و افزایش بهزیستی روانی، استفاده به عمل آورند.

اختلال رفتاری درکودکی موضوع بسیار مهمی است که می تواند زمینه ساز اختلالات در سنین بزرگسالی باشد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه کودکان پیش دبستانی دارای اختلال رفتاری در شهر کرمانشاه بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 20 کودک با استفاده از پرسشنامه اختلال رفتاری کودکان پیش دبستانی شهیم و یوسفی (1378) انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش(10 نفر) و کنترل(10 نفر) جایگزین شدند. 8 جلسه بازی درمانی بی-رهنمود به روش کداسن و شفر (2001) برای گروه آزمایش اجرا شد. در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان مداخله، هر دو گروه مجدداً با آزمون مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش اختلالات رفتاری کوکان پیش دبستانی مؤثر بود (001/0P<). بنابراین توصیه می شود که والدین، مربیان و کارشناسان آموزشی برای کاستن از رفتارهای مشکل آفرین کودکان از این شیوه آموزشی و درمانی بهره ببرند. همچنین پیشنهاد می شود که درمانگران و متخصصان کودک در کنار درمان های پزشکی، از مداخلات بازی درمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان استفاده کنند.