مینا سادات میرشجاع

مقدمه: خانواده مهمترین نهاد اجتماعی است که سلامت و بالندگی جامعه به رشد و سلامت آن وابسته است. اگرچه هنوز خلاء ها و مطالب ناگفته ای درباره خانواده سالم وجود داشته و در مورد مفهوم واژه سلامتی اختلاف نظر زیادی وجود دارد، با این حال می توان خانواده های سالم را دارای برخی از خصایص مشترک دانست که جنبه هایی از کارکرد خانواده را مطرح می کنند و موجب تمایز خانواده های بهنجار و کارآمد از خانواده های آشفته و ناکارآمد می گردند. روش بررسی: هدف از پژوهش حاضر تبیین تبیین پدیدارنگاری نقش فرسودگی شغلی در کاهش سازگاری زناشویی زنان معلم دوره ابتدایی بود. در این پژوهش 35 نفر با استفاده یک مصاحبه نیمه ساختار یافته به عنوان نمونه مشارکت کردند. یافته ها: نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که مقوله های تداخل بین کارهای منزل و شغل، خستگی ناشی از کار و تأثیر مشکلات محیط کار بر روابط درون خانه دارای بالاترین میزان اهمیت از سوی مصاحبه شوندگان بوده اند. بحث و نتیجه گیری: می توان با اتخاذ تدابیری در خصوص احیای محیط کار از یک سو، و ارائه اموزش های لازم به زنان شاغل در آموزش و پرورش به عنوان آموزگار، ضمن ایجاد تعادل با کار و خانواده، نسبت به افزایش سازگاری زناشویی آنان اقدام کرد.

دوران بارداری، یکی از مهمترین مراحل زندگی یک خانم است. این دوره اگرچه برای زنان یک دوره مسرت بخش است اما به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی و روانی می تواند با تنش های زیادی همراه باشد. این پژوهش به تعیین اثربخشی درمان مثبت نگر بر کاهش علائم افسردگی و اضطراب در زنان باردار می پردازد. مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل صورت گرفت. تعداد 24 نفر خانم باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند و پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اضطراب یک و افسردگی بک را پاسخ دادند. یافته های حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره با خطای 05/0 و با احتمال 95% اطمینان نشان داد تفاوت معناداری در مرحله پس آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای اضطراب و افسردگی وجود دارد. بر اساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت درمان مثبت نگر بر کاهش اضطراب و افسردگی در زنان باردار اثربخشی معناداری دارد.

هدف: بازی درمانی شناختی حاصل ترکیب درمان شناختی- رفتاری و درمان گروهی می باشد که به پذیرش مسئولیت، کسب مهارت های استدلال، حل مسئله، مهارت های بین فردی کمک می کند، از این رو این مطالعه با هدف تاثیر بازی درمانی شناختی بر اضطراب، عزت نفس، مهارت های رفتاری- اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری انجام شد. مواد و روش: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. مداخلات درمانی \" در یک برنامه ی 16 جلسه ای 3 روز در هفته به مدت 45 دقیقه برای شرکت کنندگان به صورت گروهی اجرا شد. ابزارهای ارزیابی آزمون شامل پرسشنامه های اضطراب اسپنس، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت می باشد. یافته ها: در این مطالعه 24 کودک، 18 نفر دختر و 6 نفر پسر با میانگین سنی ± انحراف معیار 096/0±16/8 شرکت کردند. بازی درمانی شناختی بر اضطراب اسپنس و عزت نفس تفاوت معنادار بود. (p<0.01) نتیجه گیری: .بازي ميتواند ارتباطات كودك را تسهيل كرده و در عين حال امكان رهاسازي احساسات منفي را نيز به او بدهد و مي تواند به كودك كمك كند تا سازگاري با محيطش را ياد بگيرد. این مطالعه نیز نشان داد از طریق بازی درمانی شناختی می توان به بیان احساسات و کنترل و سازگاری محیطی ان ها کمک کرد

زمینه و هدف: تئاتر درمانی یکی از روش های درمانی موثر در آموزش مهارت های ارتباطی می باشد. به دلیل نقص در مهارت های کلامی و غیر کلامی، در نتیجه متأثر سازی کیفیت از زندگی افراد مبتلابه اسکیزوفرنیا این مطالعه باهدف تأثیر تئاتر درمانی بر تنظیم شناختی و کیفیت زندگی این افراد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی و پیش آزمون - پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. نمونه به صورت تصادفی ساده از بین بیماران مراجعه کننده به مرکز کاردرمانی اعصاب و روان آتیه سمنان انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. تئاتر درمانی در یک برنامه ی 8 جلسه ای طی دو هفته به مدت 60 دقیقه به صورت گروهی اجرا شد. پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه انجام شد و نتایج پس از بررسی نرمالیتی طبق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف با استفاده از آزمون تی زوجی بررسی شدند. یافته ها: در این مطالعه 20 فرد مبتلابه اسکیزوفرنی که شامل 6 نفر خانم و 14 نفر مرد شرکت کردند. هر یک از افراد به صورت تصادفی ساده در دو گروه درمان و کنترل به تعداد 10 نفر (گروه درمان شامل 5 خانم و 5 آقا، گروه کنترل 1 خانم و 9 آقا) قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان در گروه درمان 36/8±80/41 و گروه کنترل 78/7±20/45 به دست آمد. بررسی داده ها نشان داد تفاوت در هیچ یک از این خرده مقیاس های پرسشنامه های کیفیت زندگی و تنظیم شناختی معنادار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان عنوان کرد تئاتر درمانی در این گروه از بیماران تأثیر چندانی بر کیفیت زندگی و تنظیم شناختی ندارد اما می توان ازاین روش به صورت مکمل در جهت تغییر رفتار، کاهش علائم افسردگی با استفاده از روش های مختلف مانند خود ارائه، انحراف از نقش و پیش بینی آینده که به آن ها برای صحبت و بازی با دیگران انگیزه می دهد، منجر شود، استفاده کرد.

هدف: یکی از مشکلات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ناتوانی در بیان هیجانات منفی از جمله اضطراب و غم ناشی از ترس از شکست در تحصیل، ناتوانی در برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان می باشد. این مطالعه با هدف اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری به صورت گروهی بر پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. مداخلات درمانی \" در یک برنامه ی 16 جلسه ای 3 روز در هفته به مدت 45 دقیقه برای شرکت کنندگان به صورت گروهی اجرا شد. ابزارهای ارزیابی آزمون شامل پرسشنامه های مشکلات یادگیری کلورادو ویلکات، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان، پرسشنامه رفتاری راتر فرم معلم می باشد. یافته ها: در این مطالعه 24 کودک، 18 نفر دختر و 6 نفر پسر با میانگین سنی ± انحراف معیار 096/0±16/8 شرکت کردند. بازی درمانی شناختی بر خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان در حیطه ی کوشش با سطح معناداری 440/0 تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: . بازی به رشد شخصیت، سازگاری محیطی، تنظیم هیجانات این کودکان کمک شایانی می کند و انگیزه آنان را برای پیشرفت تحصیلی و پذیرش مسئولیت ها کمک می کند.

مقدمه: دلبستگی و هیجان های افراد از عوامل مهم برای روی آوردن به اعتیاد است. هدف از این پژوهش، مقایسه سبک های دلبستگی و راهبردهای تنظیم هیجان در افراد مصرف کننده مواد و افراد غیر مصرف کننده بود. روش: پژوهش حاضر بر اساس شیوه ی گرداوری داده ها، توصیفی و از نوع علّی مقایسه ای است. جامعه پژوهش، شامل کلیه ی مصرف کنندگان مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر سمنان و حجم نمونه 60 نفر (30 نفر مصرف کننده ی مواد و 30 نفر غیر مصرف کننده) بود. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه های سبک دلبستگی بزرگسالان و راهبردهای تنظیم هیجان استفاده شد . داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 و به روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار (در سطح 05/0 > (p بین میانگین نمرات افراد مصرف کننده مواد و افراد غیر مصرف کننده در متغیرهای سبک دلبستگی دوسوگرایی و نیز راهبردهای تنظیم هیجان سرکوبی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، آموزش در زمینه تنظیم مناسب هیجان و ایجاد یک سیستم حمایتی اجتماعی – خانوادگی و احساس ایمنی در روابط اجتماعی جهت ترمیم سبک دلبستگی های ناایمنی که افراد مصرف کننده مواد دارند، می تواند در بازتوانی و ترک مواد کمک کننده باشد.