هدف: یکی از مشکلات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ناتوانی در بیان هیجانات منفی از جمله اضطراب و غم ناشی از ترس از شکست در تحصیل، ناتوانی در برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان می باشد. این مطالعه با هدف اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری به صورت گروهی بر پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. مداخلات درمانی \" در یک برنامه ی 16 جلسه ای 3 روز در هفته به مدت 45 دقیقه برای شرکت کنندگان به صورت گروهی اجرا شد. ابزارهای ارزیابی آزمون شامل پرسشنامه های مشکلات یادگیری کلورادو ویلکات، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان، پرسشنامه رفتاری راتر فرم معلم می باشد. یافته ها: در این مطالعه 24 کودک، 18 نفر دختر و 6 نفر پسر با میانگین سنی ± انحراف معیار 096/0±16/8 شرکت کردند. بازی درمانی شناختی بر خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان در حیطه ی کوشش با سطح معناداری 440/0 تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: . بازی به رشد شخصیت، سازگاری محیطی، تنظیم هیجانات این کودکان کمک شایانی می کند و انگیزه آنان را برای پیشرفت تحصیلی و پذیرش مسئولیت ها کمک می کند.
