محمد صیادفر

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط علی میان حس بینایی با رضایتمندی و وفاداری مصرف کنندگان استخرهای شهر تهران بود. روش تحقیق حاضر از نظر هدف،کاربردی است و از نظرجمع آوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه آقایان و بانوانی بود که در سال 1393 از استخرهای شهر تهران استفاده می کردند که در این تحقیق 385 نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته "حس بینایی"، پرسشنامه "رضایتمندی بیتنر و هابرت" (1994) و از پرسشنامه "وفاداری یچینلیو" (2008) استفاده شد. برای تحلیل داده ها در سطح آمار استنباطی از روش حداقل مربعات جزئی(PLS) جهت آزمون فرضیات و برازندگی مدل استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که حس بینایی با رضایتمندی(80/8t=؛05/0p≤)؛ حس بینایی با وفاداری(83/5=t؛05/0 p≤)  و در نهایت، رضایتمندی با وفاداری مصرف کنندگان ورزشی(8/12=t؛05/0≥p)؛ ارتباط علی معنی داری دارند. بنابراین با توجه به نتایج پیشنهاد می شود استخرها علاوه بر ایجاد پیوندهای عقلانی، پیوندهای عاطفی و احساسی نیز با مشتری برقرار کنند و از طریق تجارب حسی، حواس انسان را جذب کنند. این تجربه اغلب شامل محیط فیزیکی با نشانه هایی از نور، رنگ و دکوراسیون می باشد که نشان داده شده همگی تأثیر زیادی بر مصرف کنندگان و پاسخ های عاطفی آنان بر جای می گذارند.

ایران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه داوران و کمک داوران لیگ برتر فوتبال ایران (فصل 92-1391) تشکیل دادند (79=N) و نمونه آماری برابر با کل جامعه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28)، استرس شغلی (جان شرمربورن، 1974) و هوش هیجانی (برادبری و گریوز، 1993) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها را استادان و متخصصان تربیت بدنی تأیید کردند و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی با سلامت روانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما بین استرس شغلی با سلامت روانی و استرس شغلی با هوش هیجانی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس شغلی به تنهایی نمی تواند سلامت روانی داوران را پیش بینی کند. از طرفی استرس شغلی به همراه هوش هیجانی پیشگوی مناسبی برای سلامت روانی داوران است. بدین معنا که با افزایش هوش هیجانی و کاهش استرس شغلی سلامت روان داوران بهبود می یابد.