محمد نذرمحمدی

نظام ارزیابی عملکرد و ارایه بازخور به کارکنان، روشی است که بیش تر سازمان ها با استفاده از آن به بهبود و توسعه ی افراد و عملکرد سازمانی خود دست یابند. در دهه های اخیر، توجه به نظام ارایه ی بازخور و سعی در به کارگیری و توسعه ی این روش ها در سازمان ها رشد فراوانی پیدا کرده است. از زمان پیدایش نظام های بازخور تاکنون، تغییرات فراوانی در محتوا و ابعاد آن ها به وجود آمده که باعت غنا و اثربخشیِ بیش ترِ آن شده است. در این مقاله، ابتدا نظام سنتی بازخور معرفی شده و سپس تغییراتی که مرحله به مرحله در آن به وجود آمده و باعث توسعه ی این نظام ها شده است - به عنوان بازخورهای 180، 360، 540 و 720 درجه - معرفی و کاربرد آن ها توضیح داده می شود. در پایان، تمامی این روش ها با یک دیگر مقایسه شده و بهترین روش به عنوان روشی نوین برای استفاده به سازمان های خصوصی و عمومی پیشنهاد می شود.

سازمانهای دولتی در جهت توسعه و رشد خود می بایست به ایجاد ساز و کار های مناسب جهت ارائه خدمات با کیفیت به مردم همت گمارند، به گونه ای که برخواسته از نیاز ها، ارزشها و باور های مردم جامعه باشد. بکار بستن مفهوم سنتی و عمیق مردم واری یا مردم گونگی در سازمان های دولتی و مردم گونه نمودن سازمانها می تواند رویکردی نوین و چهره جدیدی از سازمانهای دولتی باشد که ارائه خدمات با کیفیت و دستیابی به خرسندی مردمان را تسهیل می نماید. این پژوهش کاربردی و از نظر روش شناختی یک تحقیق پیمایشی است که با ترکیب مدل مردم واری استاد پیر نیا و مدل سازمانی لویت 16 فرضیه تدوین شده و نمونه آماری 32 نفر از خبرگان حوزه تخصصی مدیریت و سازمانهای دولتی می باشد. نتایج نشان می دهد تمامی فرضیات تحقیق مورد تائید قرار گرفتند و مولفه ها مردم واری در سازمانهای دولتی شناسایی و رتبه بندی شدند. بنابراین هر یک از مفاهیم مردم واری در ابعاد سازمانی قابل بکارگیری می باشد و دارای شاخصه هایی است که سازمانها با رعایت آنها می توانند سازمان خود را مردم گونه سازند و در نتیجه رضایت وخشنودی مردم و مراجعان را کسب نمایند. در آخر بر اساس یافته های پژوهش مدل مردم واری سازمانی بصورت کاربردی تدوین گردیده و راه حل هایی جهت پیاده سازی مدل نیز پیشنهاد شد.