احیا عابدی

 توسعه فرهنگی، زیربنای توسعه حقیقی و پایدار درتمامی زمینه از جمله نظام ورزش است.  از آنجا که ورزش ازنظر ماهوی و ذاتی، امری فرهنگی است، توسعه ورزش در اسناد بالادستی و برنامه های توسعه کشور در قالب توسعه فرهنگی مورد توجه بوده است.  هدف از اجرای تحقیق حاضر، شناسایی ابعاد و رویکردهای توسعه فرهنگی ورزش و عوامل موثر بر آن در ورزش کشور بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و به روش اسنادی مبتنی بر روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت و از روش سه سویه سازی جهت تقویت اعتبار پژوهش استفاده گردید. یافته ها نشان داد از مجموع 135گزاره کد گذاری شده، 23 مقوله به عنوان عوامل موثر، در قالب سه رویکرد 1) رواج و مشارکت در ورزش 2) توسعه ارزش ، اخلاق و هویت بومی و ملی در ورزش 3) ورزش به عنوان ابزار و هدف توسعه، شناسایی و دسته بندی شدند. بر این اساس، سیاست های کلی و منویات رهبری، توسعه نظام ورزش، توجه به رویکرد سلامت، توسعه اجتماعی، توسعه سیاسی، توجه به خانواده و اوقات فراغت، توجه به ارزش ، اخلاق، هویت بومی و ملی، توجه به ورزش قهرمانی، توجه به ورزش همگانی و تربیتی، شاخص های توسعه کمی ورزش، مدیریت و برنامه ریزی، توسعه اقتصادی و زیرساختی ورزش، توسعه سرمایه گذاری، توجه به ورزش های بومی و محلی، توسعه فرهنگ ورزش، توسعه علمی و آموزشی، رسانه و تبلیغات، توسعه حقوقی ورزش، توجه به نظام تشویق و تنبیه، نظارت و ارزیابی، مشارکت بخش خصوصی، توسعه فرصت های برابر و توجه به توسعه ورزش بانوان بودند. بر اساس نتایج این تحقیق، توسعه فرهنگی ورزش به عنوان یک هدف، به هماهنگی و هم افزایی تمام عناصر تأثیرگذار بر آن وابسته است.

اندیشمندان مدیریت تحول و بهسازی سازمان، توانمندسازی منابع انسانی را به عنوان راهبردی اثرگذار بر عملکرد و بهسازی نیروی انسانی معرفی کرده اند. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین توانمند سازی و تعهد سازمانی معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی بوده است. روش انجام پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی (607 نفر ) بود که حجم نمونه آن بر اساس جدول مورگان و همکاران 230 نفر تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین توانمند سازی روانی و تعهد سازمانی معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی رابطه معنا داری وجود دارد.همچنین بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خود تعیینی، مؤثر بودن و اعتماد با تعهد سازمانی، تعهد عاطفی وتعهد هنجاری معلمان تربیت بدنی رابطه معنا داری وجود دارد؛اما بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خود تعیینی ، مؤثر بودن و اعتماد با تعهد مستمر رابطه ای وجود ندارد. با توجه به نتایج می توان گفت که توجه به توانمند سازی روانی معلمان تربیت بدنی برای ارتقای تعهد سازمانی آنان امری ضروری به نظر می رسد.