محمود جمالی گله

هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه تعهد سازمانی و تحلیل رفتگی شغلی داوران لیگ های فوتبال ایران بود. به این منظور 122 نفر از داوران و کمک داوران قضاوت کننده در لیگ های فوتبال کشور در فصل 92-91 در این تحقیق که توصیفی از نوع همبستگی بود، داوطلبانه شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعهد سازمانی آلن و میر (1991) و پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی مسلش و جکسون (1981) استفاده شد. براساس یافته های پژوهش، بین تعهد سازمانی و تحلیل رفتگی شغلی رابطه منفی و معنا داری وجود دارد؛ یعنی داورانی که در مقیاس تعهد سازمانی نمره بالایی کسب کرده بودند، تحلیل رفتگی شغلی کمتری داشتند. همچنین نتایج نشان داد که تنها فرسودگی عاطفی واجد شرایط پیش بینی تعهد سازمانی است. در بررسی رابطه علی میان تحلیل رفتگی شغلی و تعهد سازمانی داوران نشان داده شد که تحلیل رفتگی شغلی اثر منفی و معنا داری بر تعهد سازمانی داوران دارد. از آنجا که تحلیل رفتگی شغلی داوران به کاهش تعهد سازمانی می انجامد، توصیه می شود با شناسایی و کاهش عوامل بروز تحلیل رفتگی شغلی، از کاهش تعهد سازمانی و درنهایت عملکرد آنها جلوگیری شود.

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی شغلی با منابع استرس و شیوه های مقابله با آن در بین داوران لیگ برتر ایران در فصل دوازدهم بود. 103 داور به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه منابع استرس ویت (2009)، مقیاس تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) و شیوه های مقابله ای بیلینگز و موس (1981) استفاده شد. یافته ها نشان داد که از مؤلفه های منابع استرس مؤلفه مواجهه، تعارض بین فردی و تعارض نقش با تحلیل رفتگی شغلی رابطه معنا داری داشتند. تعارض بین فردی و تعارض نقش نیز واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی اند. از مؤلفه های روش های مقابله با استرس مؤلفه مسئله مداری و هیجان مداری همبستگی منفی و معنا داری با تحلیل رفتگی شغلی داشت. همچنین، شیوه های مسئله مداری و هیجان مداری واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که عوامل استرس زای داوران لیگ برتر فوتبال در ارتباط مستقیم با تحلیل رفتگی شغلی آنهاست. تحلیل رفتگی شغلی داوران تأثیر زیادی بر کاهش عملکرد داوری دارد. شناساندن منابع استرس و روش های مقابله با آن برای کاهش تحلیل رفتگی و در نهایت توسعه عملکرد داوران به مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود.

یکی از ویژگی هایی که رشد و سلامت تیم های ورزشی را تسهیل می کند، هوش هیجانی مربیان است که با هماهنگ ساختن عاطفه و تفکر می تواند تأثیر زیادی بر رویارویی با موقعیت های تنش زا و متعارض در محیط کار داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش هیجانی با سبک های مدیریت تعارض مربیان کاراته فعال استان اصفهان در سال 1391 است. از جامعه مربیان کاراته 285 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از بین پرسشنامه های عودت شده 281 پرسشنامه کامل بود. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفن رابینز برای مدیریت تعارض و سایبر یاشرینگ برای هوش هیجانی استفاده شد. بین تمامی سبک های مدیریت تعارض با هوش هیجانی ارتباط معناداری مشاهده شد. این رابطه در مورد دو سبک اجتنابی و رقابت، معکوس و در مورد سه سبک سازگارانه، مصالحه و همکاری مستقیم بود. در کل، مربیانی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، در مدیریت تعارض از سبک های سازنده تر بیشتر استفاده می کنند و کمتر به سبک های غیرسازنده مدیریت تعارض متکی اند.

هدف از این تحقیق ارائه مدلی موفق در پیاده سازی مدیریت دانش در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های آزاداسلامی از منظر زیر ساخت های فنآوری اطلاعات است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. نمونه تحقیق برابر با جامعه آماری شامل 160 نفر از اعضاء هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. پرسشنامه تحقیق پس اخذ روایی از سوی 14 نفر از خبرگان و تعیین پایایی آزمون، با استفاده از روش آماری آلفای کرونباخ 76/ در بین جامعه آماری مشتمل بر توزیع و جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها و آزمون فرض از روش های آماری آزمون tتک نمونه ای استفاده شد. از تحلیل عاملی تأییدی برای شناخت متغیر های مکنون استفاده گردید. برای آزمون فرضیات، از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای آماری18 SPSS و LISREL استفاده شد. یافته ها نشان داد زیرساخت فنآوری اطلاعات در موفقیت پیاده سازی مدیریت دانش بسیار اثرگذار است و وضعیت این عامل در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی در حد مناسبی قرار ندارد. با توجه به سطح معنی داری(0.05 P_Value >) دسترسی به زیر ساخت شبکه با بیشترین واریانس(0.345) و بعد از آن نیز دسترسی به نرم افزارها(0.278) موفقیت مدیریت دانش را تبیین می کنند. واضح است بدون داشتن یک زیر ساخت مناسب، محیطهای دانشگاهی به نحو احسن نمی توانند در ایفای دو نقش کلی و سنتی خود که همانا خلق و انتشار دانش است ظاهر شوند. به همین دلیل افزایش سرمایه گذاری بمنظور گسترش زیرساخت فنآوری اطلاعات پیشنهاد می شود.