عادل رحمان پور

استارتاپ ها نقش اساسی در کاهش بحران بیکاری و رشد اقتصادی کشورها را دارا هستند. دولت ها از اوایل قرن بیستم، به استارتاپ های دانشجویان دانشگاه روی آوردند. پژوهش ها و تجربیات میدانی عدم شکوفایی استارت اپ ها دانشجویی در دانشگاههای کشور را بیان می کند. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر رشد استارت آپ های دانشجویان علوم ورزشی کشور با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه است. جامعه آماری این پژوهش را متخصصین استارت آپ های دانشجویی، اساتید و دانشجویان مدیریت دانشکده های علوم ورزشی کشور تشکیل و به صورت نموته گیری گلوله برفی انتخاب شدند. از میان مصاحبه های عمیق با خبرگان و پیشینه پژوهش تعداد 41 عامل شناسایی و در 6 خوشه بعنوان عوامل موثر دسته بندی شدند. با مشارکت خبرگان و نرم افزار های سوپر دسیژن و اس پی اس اس داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. خبرگان خوشه ها را به ترتیب: عوامل فردی موسس، محیط آموزشی دانشکده، اقتصادی دانشگاهی، تکنولوژی و ارتباطات، امکانات و تسهیلات و فرهنگی اجتماعی اولویت بندی کردند. در رتبه بندی کلی زیر معیار ها، معیار هوش اجتماعی و هیجانی موسس استارت آپ مهمترین اولویت و افزایش طرفداری خانواده ها از ورزش با کمترین اهمیت اولویت بندی شد. پیشنهاد می شود شبکه ای تحت عنوان نیازمندی های صنعت ورزش و افراد جامعه، جهت بکارگیری نتایج تحقیقات دانشجویی و افزایش انگیزه و نوآوری توسط استارت آپ های دانشجویی راه اندازی گردد.

با ظهور بیماری کووید-19 در جهان، بسیاری از خانواده ها و مدیران با چالش نحوه مدیریت اوقات فراغت ورزشی روبه رو شده اند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی چالش های پیش روی مدیریت اوقات فراغت ورزشی در دوران بیماری کووید-19 بود. روش پژوهش، از نظر پارادایم، تفسیری و، به لحاظ روش شناسی، کیو است. جامعه پژوهش شامل متخصصان و استادان دانشگاه با دانش کامل درخصوص اوقات فراغت ورزشی جوامع و خبرگان سیاست گذار در مباحث ورزشی این بحران از ایران بودند که به روش گلوله برفی انتخاب شدند. با تعداد 23 مصاحبه شونده، داده های گردآوری شده به اشباع نظری رسید. از میان مصاحبه های عمیق با خبرگان و پیشینه پژوهش، 29 عبارت شناسایی و، با تحلیل عاملی کیو، 7 الگوی ذهنی مشخص شد. براساس یافته ها، چالش های مدیریت اوقات فراغت ورزشی به ترتیب اولویت عبارت اند از توجه به مباحث اقتصادی، زیرساختی، سازمانی، امور ورزشکاران، سبک های زندگی و مسائل قرنطینه شوندگان بود. پیشنهاد می شود، برای برون رفت از این چالش ها، برنامه هایی جایگزین، با توجه به پروتکل های بهداشتی و راهکارهای جدید ارائه شده در این پژوهش، درنظر گرفته شوند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی مربیان با انسجام تیمی ورزشکاران پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور در سال 1390 بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی است و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری کلیه مربیان (86 نفر) و ورزشکاران (1068 نفر) شرکت کننده در پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور بود. براساس جدول نمونه گیری مورگان، 70 نفر از مربیان و 285 نفر از ورزشکاران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ و پرسشنامه انسجام تیمی کارون استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط هشت تن از استادان رشته مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 و 81/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین همه مؤلفه های هوش هیجانی با انسجام تیمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0P<).

هدف پژوهش حاضر، مقایسه منابع قدرت مربیان و انسجام تیمی ورزشکاران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران زن و مرد استان خراسان جنوبی بود. روش پژوهش توصیفی است و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری کلیه مربیان (120 نفر) و ورزشکاران (800 نفر) در چهار رشته تیمی بودند. براساس جدول نمونه گیری مورگان، 92 نفر از مربیان و 260 نفر از ورزشکاران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه منابع قدرت [1]((PSQ و پرسشنامه انسجام تیمی (GEQ)[2]استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط استادان صاحب نظر مدیریت ورزشی تأیید و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 78/0- 79/0 و 81/0 به دست آمد. با توجه به نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنوف از روش های ناپارامتری آزمون ""U"" مان- ویتنی و آزمون کروسکال– والیس استفاده شد (05/0 P≤). نتایج نشان داد، از دیدگاه هر دو گروه، قدرت تخصص مربی در اولویت اول و قدرت تنبیه در پایین ترین اولویت منابع قدرت مربیان قرار گرفته است. اولویت انسجام تیمی ورزشکاران (زن و مرد) به ترتیب کشش به سوی تکلیف گروه، یکپارچگی تکلیف، کشش اجتماعی به سوی گروه و در نهایت یکپارچگی اجتماعی بودند. بین دیدگاه مربیان مرد و زن در خصوص قدرت پاداش، قدرت قهریه و قدرت قانونی تفاوت معناداری مشاهده شد، اما بین دیدگاه آنها در مورد قدرت تخصص و قدرت مرجعیت تفاوت معناداری مشاهده نشد. پیشنهاد می شود مربیان برای انسجام تیمی بیشتر و بالاتر از قدرت تخصص بیشتر استفاده کنند، زیرا قدرت تخصص بیش از سایر منابع قدرت مورد استفاده مربیان و مورد قبول ورزشکاران است.