ابوالفضل خوش منش

ابوالفضل خوش منش

مدرک تحصیلی: دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۱ تا ۶۲ مورد از کل ۶۲ مورد.
۶۱.

Dundes and Folklore in the Qur’an A Review(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: Alan Dundes Fables of the Ancients Folklore in the Qur’an A Review

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۷ تعداد دانلود : ۴۱
Fables of the Ancients? Folklore in the Qur’an is Alan Dundes’ first published work on an Islamic subject. The author introduces “Oral-Formulaic” theory and uses it to examine the Qur’an from a literary point of view with primary emphasis on oral and verbal (as distinct from written) aspects of language. Dundes uses general concepts of oral literature such as narration, transmission forms, recitation, divine origin and revelation. In Dundes’ account, there are specific features of oral literature, which can verify the folkloric nature of the Qur’an. These features include: proverbs, folk tales and ancient myths. The advantages of Dundes’ work as discussed in this article include: a new approach to understanding the terms “folklore” and “myth”, high accuracy in locating the repetitions in the Qur’an, accurate references to the similarities between the Qur’an and the Christian holy scripture and using the right order of chapters (Surahs) and Verses. The disadvantages of the book consist of: numerous typographical errors, wrong or incomplete references, insufficient use of Muslim writers’ works, incorrect interpretations, bringing up unnecessary theological subjects, making inconsistent statements, comparing three Qur’anic tales with Aarne -Thompson index and ignoring certain Islamic premises.
۶۲.

درآمدی بر درک عمومی آیت مندی قرآن کریم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: قرآن کریم اعجاز قرآن زبان قرآن دیالوگ هدایت تحلیل محتوا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۷ تعداد دانلود : ۴۲
اعجاز قرآن از کهن ترین و پربسامدترینِ مسئله ها در مطالعات قرآنی و کلامی است. در این میان، وجه شناسی اعجاز بیش از سایر ابعاد مورد توجّه قرار داشته و درک آن علی الاغلب به مخاطب خاصِ نخبگانی محدود شده است. این پژوهش درصدد است با روش تحلیل محتوای کیفیِ مجموعه ای از آیاتِ حاویِ دیالوگ میان دو دیدگاه مخالف و موافق درباره آیت مندی قرآن، با رویکردی نو به واکاوی کیفیّت درک اعجاز قرآن ناظر به مخاطب عام بپردازد. یافته های تحقیق حاکی از تکیه ویژه قرآن بر اسلوبِ دیالوگ در بیان مسئله آیت مندی قرآن و دلالت های ویژه ای در این زمینه است. «هدایت» کانونی ترین مشخصه این اعجاز است. هدایت خاص قرآن دانایی صرف نیست که از ایمان و عقیده منفک باشد، بلکه نوعی برانگیختگی درونی است که فرد را به حقیقتی باورمند و مشتاق می کند؛ ماهیت این هدایت به گونه ای است که تحقق آن، مستلزم و توأم با درک آیت مندی قرآن نیز می باشد. آیت مندی (اعجاز) قرآن کریم را می توان با «اعجاز دفعی» و «اعجاز تدریجی» صورت بندی کرد. نمود اعجاز دفعی قرآن در «لینت قلب» است و این پدیده در «ساحت فردی» رخ می دهد و نمود اعجاز تدریجی در «الفت قلوب» است و این پدیده طیّ فرایندی معیّن در «ساحت اجتماعی» رخ می دهد که می توان از آن به جلوه اجتماعی اعجاز قرآن تعبیر نمود. عامل اصلی در این رخداد، تأکید بر «هویت زبانی» قرآن از طریق «تلاوت و استماع» است. «دیالوگ با قرآن» مهارتی است که به کارگیری آن در موقعیت مناسب، می تواند اسلوب مؤثری در ظهور اعجاز دفعی قرآن نزد مخاطب عام و زمینه ساز اعجاز تدریجی آن باشد.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان