حمیدرضا احمدی

هدف پژوهش حاضر، بررسی سطوح مشارکت هواداران در تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال ایران براساس مدل پیوستار روان شناختی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. بدین منظور 394 نفر از هواداران چهار تیم پرطرفدار لیگ برتر فوتبال (استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازی و سپاهان) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه فانک (2008) بود. پایایی ابزار با استفاده از روش آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد از مدل چندبعدی مشارکت، می توان برای طبقه بندی هواداران در مراحل نظری مختلف استفاده کرد. در واقع مفهوم مشارکت، خط مشی مناسبی برای بررسی ارتباطات روان شناختی هواداران با تیم ها در اختیار می گذارد. براساس مدل پیوستار روان شناختی، نتایج نشان داد که در تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال، سطوح مشارکت هواداران بیشتر در سطح دلبستگی و کمترین سطوح مشارکت مربوط به سطح وفاداری است. مدیران می توانند با مهیا کردن شرایطی برای گرفتن عکس یادگاری هواداران با بازیکنان و تیم، تشکیل جلسات کانون هواداران و اهدای کارت هواداری به آنها برای ارتقای هواداران به سطح وفاداری و حفظ آنها در این سطح اقدام کنند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر شوک تغییر مربی بر عملکرد تیم در لیگ برتر فوتبال ایران و پنج لیگ منتخب اروپا بود. روش تحقیق علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری تمامی 340 تیم حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران و لیگ های منتخب در فصول (9- 2008، 10- 2009، 11- 2010) بودند و نمونه آماری 133 تیمی بودند که در طول فصل مسابقات لیگ مربی خود را تغییر داده بودند. از روش آماری تی مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که در لیگ برتر فوتبال ایران و لیگ های منتخب، تغییر مربی بر عملکرد تیم ها اثر شوک داشت. به طور کلی، چنین می توان نتیجه گرفت که در طول فصل تغییر مربی باعث بهبود عملکرد تیم در کوتاه مدت می شود. به مدیران باشگاه ها پیشنهاد می شود که با داشتن برنامه راهبردی اقدام به تغییرات لازم برای بهبود نتیجه گیری تیم کنند تا علاوه بر کسب نتایج مورد انتظار در کوتاه مدت، بتوانند در بلند مدت نیز موفق باشند.

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثربخشی دوره های داوری و مربیگری از دیدگاه دانشجویان شرکت کننده بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی است. جامعة پژوهش دانشجویان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند که تعداد آنها بعد از بررسی های اولیه 2000 نفر به دست آمد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 322 نفر تخمین زده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامة محقق ساختة 24 سؤالی براساس مدل کرک پاتریک بود. روایی پرسشنامه با بهره مندی از دیدگاه های 8 تن از استادان و صاحب نظران مدیریت ورزشی حاصل شد و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ برابر 91/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (t تک نمونه ای) استفاده شد. نتایج نشان داد کلاس های مربیگری در 8 رشته و کلاس های داوری در 4 رشتة ورزشی اثربخشی لازم را داشتند.

هدف از پژوهش حاضر مقایسة تأثیر تغییر مربی بر عملکرد تیم در لیگ برتر فوتبال ایران با پنج لیگ معتبر اروپا بود. طرح تحقیق، کمّی و روش تحقیق، علّی – مقایسه­ای بود. جامعة آماری پژوهش شامل تمامی 340 تیم حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران و لیگ­های منتخب اروپایی (لیگ برتر انگلیس، لالیگای اسپانیا، سری آ ایتالیا، بودنس لیگای آلمان و لیگ 1 فرانسه) در فصول 2009 – 2008، 2010-2009 و 2011 – 2010 بود که از بین آنها، 133 تیم در طول فصل مسابقات لیگ، مربی خود را تغییر داده بودند. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که تغییر مربی بر عملکرد (کوتاه­مدت و بلندمدت) تیم­های لیگ برتر فوتبال ایران و لیگ­های منتخب اروپایی تأثیری ندارد (05/0 P>). نتایج آزمون MANOVA برای متغیرهای وابسته تأثیر کوتاه­مدت و بلندمدت نشان داد که تأثیر تغییر مربی بر عملکرد تیم در بین لیگ­های مختلف متفاوت است (001/0 P<). نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد تأثیر تغییر مربی بر عملکرد کوتاه­مدت و بلندمدت تیم در لیگ برتر ایران با بیشتر لیگ­های منتخب اروپایی تفاوت معناداری دارد (001/0 P<) و در لیگ­های اروپایی تغییر مربی بر عملکرد تیم­ها بیشتر اثر گذاشته است.