محمد دادفر

تاریخ بشر با تفاوت هایی در الگوها و سبک های مدیریتی همراه بوده که به اقتضای بافت فرهنگی- اجتماعی هر جامعه ، حلقه مفقوده در راهبرد انتخاب و انتخاب گری صحیح از میان کثرات در عالم ربط ها و نسبت ها است؛ لذا نیاز به انتخاب است و جوامعی که به انتخاب درست می رسند، پیشتاز و صف شکن به سمت رفاه دنیوی و سعادت اخروی خواهند بود که به نظر می رسد الگوی جمع الجمع مدیریت رصدخانه ای به اقتضای مقوله های اصلی آن می تواند تأمین گر این هدف و جنبه مدیریت کلان ذیل فلسفه اجتماعی و مدیریت تراز اسلامی باشد. بر این اساس در پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی ذیل نظریه سازی داده بنیاد و با تحلیل مندی بین رشته ای انجام شد، با بررسی سه گانه ای از نامه 53 نهج البلاغه (منشور مدیریت)، تتبعات پژوهش و 13 مصاحبه اکتشافی با مدیران و کارکنان دولتی و غیر دولتی به کدگذاری پرداخته شد. مطابق با یافته های پژوهش که در پی پاسخ به این سؤال راهبردی بود که «الگوی جمع الجمع مدیریت رصدخانه ای متشکل از چه عواملی بوده و چگونه الگویی است؟» 191 عامل در مرحله کدگذاری باز در دو سطح ایجابی و سلبی احصا شد که پس از تأیید عوامل با بررسی مجدد توسط مصاحبه شوندگان، کفایت داده ها با اشباع نظری حاصل شد و سپس با کدگذاری محوری، 35 مقوله ایجابی و سلبی تعیین شد که با کدگذاری انتخابی که مدیریت رصدخانه ای است و مراحل 6 گانه کدگذاری محوری، الگوی پژوهش ترسیم و ذیل ذهنیت آزاد از تشریفات اندماجی و فلسفه خادمیت، الگوی جمع الجمع مدیریت رصدخانه ای طراحی شد.

از مباحث مطرح درباره امام حسین ات و واقعه عاشوراء مشروعیت عزاداری و گریه برآن حضرت و شبهات و اشکالات واردشده از سوی وهابیت بر شیعه دراین زمینه است. این پژوهش به شیوه اسنادی و نیز روش تحلیلی- توصیفی» تلاش دارد فطری بودن گریه و سوگواری در منطق عقل و نقل را به صورت تلفیقی بررسی کرده و مباحث مرتبط با موضوع گریه برامام حسین نله را به صورتی جزئی تر بیان کند. برای بررسی فطری بودن عزاداری و نیز موضوع تفاوت در نوع عزاداری ها به ویژه از دیدگاه علمای اهل سنتء ابندا مطابق بودن عزاداری و گریه با فطرت یا همان نفس الامر وجودی انسان هاء ثابت شده و سپس علت این تفاوت در عزاداری ها در عین یکسان بودن امر فطرت» تبیین شده است. بررسی ها نشان می دهد بنابر منابع روایی اهل سنت. عزاداری به صورت عام. و برامام حسین لته به صورت خاص» عملی مشروع است . همچنین در این نوشتار با استفاده از روایات و با تمسک به سیره عقلاءء سبک های عزاداری بررسی و موارد مجاز بیان شده است.