محمدتقی مداح

پیش زمینه و هدف: اختلال های اضطرابی از شایع ترین اختلال های روان پزشکی در جمعیت عمومی است. مطالعه ی حاضر با هدف کارآزمایی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر نگرانی و اجتناب شناختی در دانشجویان اضطرابی انجام شده است. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. 30 دانشجوی با اضطراب بالا پس از اجرای آزمون تشخیصی (سیاهه ی اضطراب حالت-صفت) به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه به طور برابر (15 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. یافته ها: داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری کوواریانس (ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی راهبرد مفید و مؤثری برای کاهش نگرانی و اجتناب شناختی در دانشجویان اضطرابی می باشد. بحث و نتیجه گیری: مطابق با یافته های این مطالعه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند روش مؤثری برای کاهش اضطراب از طریق تقلیل نگرانی و اجتناب شناختی است.

چکیده هدف ازاین پژوهش بررسی میزان کارآمدی اساتید در چهار محور برقراری ارتباط مؤثر با فراگیران،افزایش توان تدریس،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری بود.روش پژوهش زمینه یابی (پیمایشی) بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان چهار رشته ی تحصیلی فنی مهندسی،علوم انسانی،علوم پایه و علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری با تعداد 4392 نفر بود. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان 556 نفر برآورد گردید و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با 47 سؤال در مقیاس لیکرت بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ به میزان 97/0 محاسبه شد.داده های پژوهش با استفاده از آزمونT و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش بیانگر آن است که دانشجویان دانشگاه آزاد،اساتید خود را در توان تدریس،برقراری ارتباط،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری کارآمد ارزیابی کرده اند.، در چهار گروه تحصیلی مورد مطالعه، در رشته ی تحصیلی فنی- مهندسی اساتید مرد در مدیریت کلاس نسبت به اساتید زن کارآمدتر ارزیابی شده اند.در رشته تحصیلی علوم انسانی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند.در رشته علوم پایه اساتید مرد کارآمدتر از اساتید زن ارزیابی شده اند و در گروه علوم پزشکی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند. از پیشنهاد های مهم این پژوهش دقت درنحوه ی جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه و بر گزاری دوره های مهارت آموزی و کارگاه های آموزشی در زمینه ی تخصصی،یادگیری و روانشناسی تربیتی است.