چکیده هدف ازاین پژوهش بررسی میزان کارآمدی اساتید در چهار محور برقراری ارتباط مؤثر با فراگیران،افزایش توان تدریس،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری بود.روش پژوهش زمینه یابی (پیمایشی) بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان چهار رشته ی تحصیلی فنی مهندسی،علوم انسانی،علوم پایه و علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری با تعداد 4392 نفر بود. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان 556 نفر برآورد گردید و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با 47 سؤال در مقیاس لیکرت بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ به میزان 97/0 محاسبه شد.داده های پژوهش با استفاده از آزمونT و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش بیانگر آن است که دانشجویان دانشگاه آزاد،اساتید خود را در توان تدریس،برقراری ارتباط،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری کارآمد ارزیابی کرده اند.، در چهار گروه تحصیلی مورد مطالعه، در رشته ی تحصیلی فنی- مهندسی اساتید مرد در مدیریت کلاس نسبت به اساتید زن کارآمدتر ارزیابی شده اند.در رشته تحصیلی علوم انسانی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند.در رشته علوم پایه اساتید مرد کارآمدتر از اساتید زن ارزیابی شده اند و در گروه علوم پزشکی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند. از پیشنهاد های مهم این پژوهش دقت درنحوه ی جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه و بر گزاری دوره های مهارت آموزی و کارگاه های آموزشی در زمینه ی تخصصی،یادگیری و روانشناسی تربیتی است.
