سیره نبوی/توشه ی کم و بهره ی زیاد
آرشیو
چکیده
متن
«پیامبر اکرم(ص) دنیا را کوچک شمرد و در چشم دیگران نیز آن را ناچیز جلوه داد. می دانست که خداوند برای احترام به ارزش او، دنیا را از او دور ساخت و آن را برای ناچیز بودنش به دیگران بخشید. پیامبر(ص) از جان و دل به دنیا پشت کرد، و یاد آن را در دلش میراند».([1])
شیوه ی زندگی معصومین: برای همه ی پیروان آیین اسلام درس آموز است؛ به ویژه زندگی رسول اعظم(ص) که خداوند او را در قرآن شاهد و اسوه معرفی کرده است. راه و روش آنان در زندگی پربارشان به گونه ای بود که آرامش روان و وجدان را به دنبال می آورد. ساده زیستی، قناعت و پربار بودن برای جامعه بشری از ویژگی های آنان بود.
پیامبر اعظم(ص) زاهد بود، اما نه به معنای ترک دنیا؛ که زهد به معنای رهایی از اسارت مادیات و زرق و برق آن است. او دنیا را در برابر عظمت انسانی بسیار ناچیز می شمرد. یاد و حبّ دنیا را از دل بیرون کرد و می کوشید به زینت های آن دل نبندد، با آن که از مواهب دنیوی بهره می گرفت.
آن حضرت زینت های زندگی را حرام نمی دانست، اما می کوشید به تجملات دست و پاگیر پشت کند. او ارزش عمر و دقایق آن را بسی بالاتر از آن می دانست که آن را صرف تدارک زرق و برق زندگی سازد. امام علی(ع) می فرماید:
«پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن، که راه و رسم او الگویی است برای الگو طلبان، و مایه ی فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد، و محبوب ترین بنده ، نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند، و گام بر جایگاه قدم او نهد. پیامبر(ص) چندان از دنیا نخورد که دهان را پر کند، و به دنیا با گوشه ی چشم نگریست، دو پهلویش از تمام مردم فرو رفته تر، و شکمش از همه خالی تر بود، دنیا را به او نشان دادند، اما نپذیرفت و چون می دانست خدا چه چیز را دشمن می دارد، آن را دشمن داشت، و چیزی را که خدا خوار شمرد، آن را خوار انگاشت، و چیزی را که خدا کوچک شمرد، کوچک و ناچیز می دانست».([2])
تأثیر اخلاق رسول اعظم(ص) در نشر و گسترش اسلام فوق العاده بود. مردم به صداقت و صراحت آن حضرت ایمان داشتند؛ زیرا حتی در مزاح و مطایبه ی آن حضرت نیز دروغ دیده نمی شد. پیامبر(ص) در مدت بیست و سه سال نبوت خود، اندیشه ها را تغییر داد و راه و روش زندگی را دگرگون کرد. بر خلاف مستبدان که می کوشیدند مردم را در جهل و نادانی نگه دارند، هرگز راضی به جهل مردم نبود و همواره می کوشید آنان را به سوی علم و منطق و استدلال سوق دهد.
در تفسیر زندگی ساده و بی تکلف پیامبر(ص) این ابعاد را می توان یافت:
1. هم دردی؛ شرکت عملی در غم مستمندان و طبقات محروم جامعه.
2. آزادگی؛ بی نیازی، سبک باری و دوری از دل بستگی به دنیا.
3. برداشت کم و بازدهی زیاد؛ عادت به حداقل استفاده از نعمت ها و پرهیز از زیاده روی.
--------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. نهج البلاغه، خطبه 109.
[2]. همان، خطبه 160.
شیوه ی زندگی معصومین: برای همه ی پیروان آیین اسلام درس آموز است؛ به ویژه زندگی رسول اعظم(ص) که خداوند او را در قرآن شاهد و اسوه معرفی کرده است. راه و روش آنان در زندگی پربارشان به گونه ای بود که آرامش روان و وجدان را به دنبال می آورد. ساده زیستی، قناعت و پربار بودن برای جامعه بشری از ویژگی های آنان بود.
پیامبر اعظم(ص) زاهد بود، اما نه به معنای ترک دنیا؛ که زهد به معنای رهایی از اسارت مادیات و زرق و برق آن است. او دنیا را در برابر عظمت انسانی بسیار ناچیز می شمرد. یاد و حبّ دنیا را از دل بیرون کرد و می کوشید به زینت های آن دل نبندد، با آن که از مواهب دنیوی بهره می گرفت.
آن حضرت زینت های زندگی را حرام نمی دانست، اما می کوشید به تجملات دست و پاگیر پشت کند. او ارزش عمر و دقایق آن را بسی بالاتر از آن می دانست که آن را صرف تدارک زرق و برق زندگی سازد. امام علی(ع) می فرماید:
«پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن، که راه و رسم او الگویی است برای الگو طلبان، و مایه ی فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد، و محبوب ترین بنده ، نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند، و گام بر جایگاه قدم او نهد. پیامبر(ص) چندان از دنیا نخورد که دهان را پر کند، و به دنیا با گوشه ی چشم نگریست، دو پهلویش از تمام مردم فرو رفته تر، و شکمش از همه خالی تر بود، دنیا را به او نشان دادند، اما نپذیرفت و چون می دانست خدا چه چیز را دشمن می دارد، آن را دشمن داشت، و چیزی را که خدا خوار شمرد، آن را خوار انگاشت، و چیزی را که خدا کوچک شمرد، کوچک و ناچیز می دانست».([2])
تأثیر اخلاق رسول اعظم(ص) در نشر و گسترش اسلام فوق العاده بود. مردم به صداقت و صراحت آن حضرت ایمان داشتند؛ زیرا حتی در مزاح و مطایبه ی آن حضرت نیز دروغ دیده نمی شد. پیامبر(ص) در مدت بیست و سه سال نبوت خود، اندیشه ها را تغییر داد و راه و روش زندگی را دگرگون کرد. بر خلاف مستبدان که می کوشیدند مردم را در جهل و نادانی نگه دارند، هرگز راضی به جهل مردم نبود و همواره می کوشید آنان را به سوی علم و منطق و استدلال سوق دهد.
در تفسیر زندگی ساده و بی تکلف پیامبر(ص) این ابعاد را می توان یافت:
1. هم دردی؛ شرکت عملی در غم مستمندان و طبقات محروم جامعه.
2. آزادگی؛ بی نیازی، سبک باری و دوری از دل بستگی به دنیا.
3. برداشت کم و بازدهی زیاد؛ عادت به حداقل استفاده از نعمت ها و پرهیز از زیاده روی.
--------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. نهج البلاغه، خطبه 109.
[2]. همان، خطبه 160.
تبلیغات
