آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۸

چکیده

متن

از امام صادق(ع) نقل شده که ایشان فرمودند: «روزی رسول خدا(ص) در بین جمعی از اصحاب خود، دو بار فرمودند: خدایا دیدار برادرانم را نصیبم کن. اصحابی که گِرد حضرت بودند، گفتند: ای رسول خدا! آیا ما برادران شما نیستیم؟! حضرت فرمودند: خیر، شما یاران من هستید؛ و برادران من قومی هستند که در آخرالزمان به من ایمان می آورند، در حالی که مرا ندیده اند. خدا اسامی آن ها و پدران آن ها را قبل از آن که آن ها را از صلب پدرانشان و رحم مادرانشان خارج نماید، به من آموخته است. آن ها کسانی هستند که پایداری شان بر دین خود، از راه رونده بر خار مغیلان و از نگه دارنده ی آتش سوزان در دست بیشتر است. آن ها در ظلمات، چراغ های هدایت اند و خداوند آن ها را از هر فتنه ای در زمین پر از ظلمت، نجات می دهد.». ([1])
عصر غیبت، عصر آزمایش
این گونه است که عصر غیبت، عصر امتحان و آزمایش است. عصری است که در آن گوهرهای پنهان با انواع امتحانات الهی آشکار می شوند.
عبدالرحمان بن سیابه از امام صادق(ع) نقل کرد که ایشان فرمودند: «چگونه خواهد بود، حالتان وقتی که بی امام هادی و راهنما شوید؟ بعضی از بعضی دیگر تبری می جویند، در آن زمان است که از یکدیگر جدا شده، پالایش و غربال می شوید، و در آن هنگام تمیزون (متمایز) می شوید».
و این، مرحله ی نخست است که اشاره دارد به مرحله ی جدا شدن خبیث از طیب. و مرحله ی دوم، «تمحصون» (پالایش می شوید)؛ مانند پالایش سنگ معدن، مثل طلایی که ذوب می کنند و سپس به آن موادی می افزایند تا ناخالصی هایش جدا شود و مرحله سوم، «تغربلون» (غربال می شوید)؛ مانند غربال کردن گندم، برای جدا کردن گندم های تلخ و ضعیف که از غربال به پایین می افتند.
در روایتی از شیخ طوسی است، که وقتی امام(ع) به این جا رسیدند، آن را سه بار تکرار فرمودند: «لایکون فرجُنا حتّی تُغَربَلوا، ثم تغربلوا، ثم تغربلوا [یقولها ثلاثاًَ]، حتی یَذْهَبَ الله تعالی ألکَدِر و یَبْقی اَلصَّفْو؛ فرج ما نخواهد رسید؛ مگر آن که غربال شوید و غربال شوید و غربال شوید، تا جایی که خداوند متعال، آلودگان را از پاکان جدا نماید».
غربال مؤمنان در نزدیکی زمان ظهور، سه بار اتفاق خواهد افتاد.([2])
و مرحله غربال، سخت ترین این مراحل است.
این همان راه و مسیری است که رسول خدا(ص) در امت خود انتظار آن را دارد. و این همان تکامل است که خدای متعال با قوانین و سنت های خود در آزمایش امت ها، انبیا و امامان قرار داده است، تا درخت بشریت در سایه ی دولت عدل الهی به ثمر بنشیند. این از اسرار غیبت است که خدای متعال برای خاتم امامان، از عترت پیامبر(ص) تقدیر نموده است.
این همان (امام) غایبی است که خداوند، او را مظهر غیب و شهادت خود قرار داده است. او در غیبت خود، مظهر غیب الغیوب است و وقتی که ظهور نماید، خداوند او را مظهر شهادت (احقاق کننده ی هر حقی و باطل کننده ی هر باطلی) قرار می دهد. این چه قدرتی است که خداوند به او عطا می کند، و به وسیله ی او هر حقی را احقاق می کند، و هر باطلی را باطل می نماید.([3])
--------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. ابی جعفر محمدبن الحسن الصفّار القّمّی، بصائر الدرجات فی فضایل آل محمد(ص)، ص 104.
[2]. إبن بابویه قمی، الإمامة والتبصرة من الحیرة، ص130 و شیخ طوسی، الغیبة، 9 و ابی العبّاس عبدالله بن جعفر الحمیری القّمّی قرب الإسناد، ص 369 و شیخ کلینی، الکافی، ج1، ص370 و ج 8 ،‌ ص 67 و بحارالأنوار، ج 52 ، ص 113.
[3]. روزنامه جمهوری اسلامی، 30/6/1385.

تبلیغات