سیری در پیام تاریخی امام صادق7

سیری در پیام تاریخی امام صادق7
این بخش از پیام نورانی امام با عبارت واعلموا انّ المنکرین هم المکذّبون آغاز می­شود و تا جمله­ی وعلیکم بالصّمت الاّ فیما ینفعکم الله به فی أمر آخرتکم و یؤجرکم علیه ادامه می­یابد.
این بخش، شامل سرفصل­های زیر است:
1. منکران فضایل پیشوایان آل محمد9 همان کسانی هستند که به عنوان مکذبین شناخته می­شوند.
2. تکذیب­گران همان منافقان­اند.
3. جایگاه منافقین در پایین­ترین نقطه جهنم است و یار و یاوری ندارند.
4. طرفداران حق که اهل طاعت و خشیت الهی هستند، نباید از مخالفان اهل بیت: بترسند.
5 . مخالفان اهل بیت: شیاطین انس و جن محسوب می­شوند.
6 . شیاطین حیله­ه ، مکره ، نیرنگ­ه و وسوسه­هیی دارند.
7. تلاش این شیطان­ها؛ باز داشتن پیروان عترت: از دین­شناسی عمیق و عمل به آن است، تا اهل حق مثل آن­ها اهل شک و انکار و تکذیب باشند.
8 . اهل حق، از دوستی و یاری گرفتن از اعداﺀ الله ممنوع­اند.
9. پیروان اهل بیت: نباید بترسند، و از یاری حق دست بردارند و در برابر حیله­ها و فریب­ها و وسوسه­های شیطانی ضعف نشان دهند.
10. خداوند، پیروان عترت: را از انحراف حفظ می­کند.
11. تقوا و کنترل زبان شرط مهمی در جنگ حق و باطل است.
12. مؤمنان به راه اهل بیت:، نباید زبان به دروغ، تهمت، گناه و عدوان بگشایند.
13. کنترل زبان نزد خداوند بسیار بهتر از تندزبانی است.
14. مهار نکردن زبان در برابر محرّمات و نواهی الهی؛ عامل پستی انسان و خشم خداوند و فقدان احساس و ادراک انسانی می­شود.
15. سکوت در زندگی اجتماعی بسیار ضروری­تر از برخی سخنان است؛ سخنانی که اجر اخروی و پاداش الهی ندارد.
مواضع انسان­ها در برابر رهنمودهای الهی:
انسان­ها در برابر معارف آسمانی به سه گروه تقسیم می­شوند:
1. اهل ایمان و یقین، 2. اهل شک و تردید، 3. اهل انکار و تکذیب.
درهای رحمت و نعمت الهی "با ایمان" بر روی انسان گشوده می­شود و اهل شک و تردید، انکارگران و تکذیب کنندگان؛ خود را از همه­ی فیوضات معنوی عالم محروم می­کنند.
انواع انکار
در قرآن کریم از چند نوع انکار خطرآفرین سخن به میان آمده است:
انکار آیات الهی: غافر، 81 و انکار نعمت­های الهی: نحل، 83 و انکار رسولان الهی: مؤمنون، 69 و انکار کتاب الهی: انبیا، 50 و غافر، 70.
انکار حقیقت چه در نظام تکوین و چه در نظام تشریع، ریشه­ی محرومیت­ها و رنج­های انسان در دنیا و آخرت است. و انکار بخشی از حقایق،­ همچون انکار تمام آن برای بشریت مشکل­آفرین است.
نیز انکار برخی از رسولان الهی، یا برخی از کتاب­های آسمانی، و برخی آیات و نعمت­های الهی زمینه­ی بهره­گیری کامل از الطاف و نعمت­های خداوند را از بین می­برد.
انکار فضایل امامان معصوم:، انکار آیات الهی، انکار نعمت­های الهی؛ انکار بخشی از نظام تکوین و تشریع است و بدون معرفت و ولایت آنان نمی­توان به نعمت­های جاودان الهی رسید.
ابعاد تکذیب
تکذیب و دروغ شمردن حقایق عالم مرحله­ای شدیدتر از "انکار" است، در قرآن کریم از هشت نوع تکذیب سخن رفته است:
تکذیب آیات خدا: انعام، 21 و تکذیب پیامبران: حجر، 80 ، شعرا، 176، ص 14 و تکذیب ساعة: فرقان، 11 و تکذیب حق: عنکبوت، 68 و تکذیب پیامبر اسلام: حج، 42 و تکذیب لقاﺀالله: انعام، 31 و تکذیب آلاﺀ پروردگار: رحمن، سی و یک بار.
موضع­گیری نادرست نسبت به پیامبران و امامان معصوم: سبب می­شود که در انتخاب راه درست زندگی، گرفتار خطا شویم و سرانجام در دامن کفر یا نفاق زندگی کنیم و العیاذبالله از حضیض جهنم سربرآوریم.
ترجمه:
بدانید که منکران همان تکذیب کنندگان­اند، و مکذّبان همان منافقان و خداوند که سخن او حق است درباره­ی منافقین فرموده است: )إن المنافقین فی الدرک الأسفل من النار ولن تجد لهم نصیرا(([1])؛ آری، منافقان در فروترین درجات دوزخ­اند، و هرگز برای آنان یاوری نخواهی یافت.
و هر کس از شما که متعهد به طاعت و خشیت الهی است، هرگز نباید از برون فتادگان از حق که خدا آن­ها را از اهل حق قرار نداده، بیم داشته باشد. زیرا به راستی آنان شیاطین انس و جن­اند. همانا برای شیطان­های از آدمیان، حیله­ها و فریب­ها، نیرنگ­ها و تحریک­ها و وسوسه­های متقابل است. می­خواهند اهل حق را اگر بتوانند از راه عزتمند الهی بازگردانند، راهی که شناخت عمیق دین است و خداوند آنان را شایسته­ی آن قرار نداده است.
آن­ها می­خواهند، اعداﺀالله با اهل حق در حالت "شک" ، "انکار" و "تکذیب" یک­سان باشند؛ همچنان­که خداوند در این آیه فرموده است: )ودّوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواﺀً...(([2]) ؛ همان گونه که خودشان کافر شده­اند، آرزو دارند [که شما نیز] کافر شوید، تا با هم برابر باشید.
سپس خداوند یاری شدگان به وسیله حق را از دوستی کردن و سرپرست گرفتن و یاری خواستن از دشمنان خدا منع کرده است.
هرگز بیم مدارید، و راه­کارهای شیاطین انسانی و نقشه­ها و وسوسه­های متبادل بین آنان، شما را از شایستگی یاری حق بازندارد. به راستی دشمنان خدا می­خواهند شما را از حق اگر بتوانند بازدارند ولی خداوند شما را مصون می­دارد.
پارسا باشید و زبان در کام نهید، مگر در راه خیر و کار خیر. مبادا، هرگز، زبان به سخن دروغ و تهمت و گناه و تجاوز باز کنید. حقاً شما اگر زبان­هایتان را از آن­چه خداوند نمی­خواهد و نهی فرموده بازدارید؛ در نزد پروردگارتان بهتر است. تا آن­که زبان­آوری کنید، این­گونه تندگویی و زبان­آوری در موارد نامطلوب و حرام خدایی، مایه فرومایگی انسان نزد خدا و خشم او می­شود و در روز قیامت عامل کری و کوری و لال بودن می­شود. و انسان آن­گونه می­شود که خداوند فرموده است: )صمٌ بکمٌ عمیٌ فهم لایرجعون(([3]) )یعنی لاینطقون( )ولایؤذن لهم فیعتذرون(([4]) ؛ ناشنوا، ناگویا، نابینایند و توان پاسخ­گویی ندارند و به آنان اذن داده نمی­شود، تا عذرخواهی کنند.
هشدار! که مرتکب کارهای ممنوع خدا نشوید و بر شما باد به سکوت؛ مگر در آن­چه خداوند در کار آخرت، برای شما سودآور قرار دهد و بدان پاداش بخشد.
پی­نوشت:
[1]. نساﺀ، )4( : 145.
[2]. همان، 89 .
[3]. بقره )2( : 18.
[4]. مرسلات، )77( : 36.