"پیام تاریخی امام صادق7 بخش هفتم"

بخش هفتم از نامه­ی تاریخی امام با عبارت >اتقواالله ایتها العصابة وان استطعتم ان لایکون منکم محرجٌ للامام...< آغاز می­شود و با جمله­ی >وهو من المؤمنین حقّاً< پایان می­یابد.
این بخش از پیام آن بزرگوار حاوی رهنمودها و آموزه­هایی, بدین شرح است:
1. دعوت شیعیان به تقوا در رفتار با امامان و رهبری
2. یادآوری این­که شیعه یک تشکل و حزب منسجم است.
3. مشکل صالحان شیعه مشکل امام است.
4. سعایت, سخن­چینی و نمامّی در مورد شیعیان >مشکل آفرین< برای امام است.
5 . شایستگان شیعه سه ویژگی دارند؛ الف. برتری امام را نسبت به هم پذیرفته­اند ب. در انجام وظیفه نسبت به حق امام صبور و مقاوم­اند ج. نسبت به حرمت امام عارف­اند.
6 . گاهی امام مجبور می­شود صالحان شیعه را با همه­ی شایستگی­های فوق لعن کند.
7. آن­جا که لعن از روی تقیّه صادر شود, برای شیعیان >رحمت الهی< خواهد بود و لعنت خدا و رسول و ملائکه شامل دشمنان امام خواهد شد.
8 . این­که امامان گاهی پیروان شایسته­ی خویش را به >دلایلی< لعن کنند, گاهی در سیره­ی انبیا و اولیای قبل هم وجود داشته است.
9. مؤمنان راستین باید ولایت خدا, رسول خدا و مؤمنان را بپذیرند, و نزد خدا از دشمنان آنان اعلام برائت کند.
10. مؤمنان راستین باید به فضایل امامان عقیده داشته باشد و آن را انکار نکنند, چون هیچ­کس حتی فرشتگان مقرّب و پیامبران مرسل و دیگران به اوج فضیلت آنان نمی­رسند.
11. پیروان راستین ائمه:, مشمول نعمت­های الهی و همراه با پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان هستند تا چه رسد به خود امامان:.
12. هرکس می­خواهد ایمان کامل داشته باشد؛ باید طبق شرایطی که از مؤمنان عهد گرفته, عمل کند.
13. شرایط ایمان کامل عبارت­اند از:
ولایت الهی, ولایت نبوی9, ولایت ائمه مؤمنین:, اقامه­ی نماز, پرداخت زکات, قرض دادن به خداوند به عنوان قرض الحسنه, دوری از فواحش آشکار و پنهان که شامل همه­ی محرّمات الهی است.
14. هرکس بین خود و خدا این تکالیف الهی را بپذیرد و به خود اجازه­ی ترک هیچ کدام از وظایف ندهد؛ در شمار >حزب پیروز الهی< است که مؤمنان حقیقی هستند.
چند نکته:
1. تقوا, فقط در اعمال و رفتار فردی انسان در برابرخداوند نیست, بلکه در وظایف فرد و امام و رهبر جامعه­ی اسلامی هم باید مورد توجه باشد.
2. نه تنها خود ما نباید امام را با تنگنا و فشار روحی مواجه سازیم, بلکه باید سعی کنیم در بین شیعه عاملان این مشکلات و دشواری­ها برای امام, پدید نیایند.
3. فشار روحی بر امام آن است که مجبور شود, پیروان شایسته را با همه­ی خوبی­ها, لعن کند, البته این کار برای حفظ جان آنان, رهایی دیگر مؤمنان, و یا حفظ مکتب و امکان خدمت خود امام به وجود می­آید. نمونه­های این گونه لعن در مورد زرارة بن اعین از اصحاب امام صادق7 اتفاق افتاده است که حضرت فرموده­اند: >إنی إنما أعیبک دفاعاً منّی عنک لأنک رجل اشتهرت بنا و بمیلک الینا؛([1]) حضرت او را تشبیه به کشتی کردند که حضرت خضر آن را سوراخ کرد تا پادشاه غاصب آن را مصادره­ نکند. <
ترجمه:
و فرمود: ای گروه متشکّل, تقوای الهی پیشه کنید و اگر بتوانید, در میان شما مشکل­آفرین برای امام نباشد و به راستی مشکل­آفرین برای امام کسی است که نسبت به پیروان صالح امام که فضیلت او را باور دارند, در ادای حق امام کوشا و استوارترند و حرمت او را می­شناسند, نسبت به آنان سخن چینی و سعایت می­کنند, و بدانید! هرکس در این جایگاه قرار گیرد, فشار آفرین بر امام است و امام مجبور می­شود که پیروان صالح خویش را لعن کند, آن­ها که فضایل او را باور دارند, در پرداخت حق امام صبورند, نسبت به احترام امام آشنایند.
وقتی امام به دلیل فشار دشمنان این­گونه شیعیان را لعن کند, لعنت او بر آنان رحمت الهی خواهد بود. و لعن خدا و فرشتگان و پیامبرش بر دشمنان فرود خواهد آمد.
ای گروه سازمان یافته, بدانید! این روش در صالحان قبلی هم از سوی خداوند به اجرا درآمده است.
و فرمود: هرکس خوش دارد خدا را دیدار کند و مؤمن راستین باشد, باید ولایت الهی, نبوی و مؤمنان را بپذیرد و از دشمنان آنان برائت جوید. و فضایل امامان را که برایش نقل می­شود, پذیرا باشد.
زیرا به فضایل آنان هیچ فرشته­ی مقرب و پیامبر مرسل و دیگری نرسد. آیا نشنیده­اید, آن­چه خداوند از فضیلت پیروان امامان هدایتگر که مؤمنان حقیقی هستند, نقل فرموده است:
)فأولئک مع الّذین أنعم الله علیهم مّن النبییّن والصدّیقین والشّهدآﺀ والصّالحین و حسن أولئک رفیقاً(([2])
این یک گونه از برتری­های پیروان امامان: است تا چه رسد به خود آنان و فضایل آنان و هرکس شاد می­شود که خدای ایمانش را کامل سازد تا مؤمن حقیقی باشد, باید به تعهداتی که خداوند بر مؤمنان شرط کرده وفادار باشد, زیرا او از مؤمنین پیمان گرفته که همراه با ولایت خودش, ولایت رسولش و ولایت مؤمنان راستین, نماز را اقامه کنند, زکات را بپردازند, و قرض الحسنه به خداوند بدهند, و از کارهای زشت, پیدا و پنهانش دوری کنند و هیچ چیز از محرمات نیست؛ مگر در این عبارت >ما ظهر منها و ما بطن< قرار دارد.
هرکس بین خود و خدا خالصانه این امور را بپذیرد و به خود اجازه­ی ترک وظایف ندهد, او نزد خداوند در شمار حزب پیروز اوست و آنان مؤمنان راستین­اند.
پی­نوشت:
[1]. سفینة البحار, ج 3, ص 460.
[2]. نساﺀ ﴿4﴾ : 69 .