تبعید روحانیون مبارز استان همدان در دوران انقلاب اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در نهضت اسلامی به رهبری آیت الله خمینی، روحانیون همدان از همان آغاز نهضت (1341) تا دستگیری و بازداشت وی و مهاجرت علما به تهران و تبعید امام خمینی از ایران و ورود به عراق با ایجاد دالان ارتباطی انقلابیون با آیت الله خمینی نقش بارزی داشتند. به سبب این فعالیت ها روحانیون همدان در روند انقلاب اسلامی بازداشت، دستگیر و زندانی شدند و در آستانه پیروزی انقلاب به نقاط دورافتاده کشور تبعید گردیدند. مسئله این مقاله بررسی علل تبعید، میزان تأثیرگذاری فعالیت های سیاسی - اجتماعی روحانیون تبعیدشده همدان علیه رژیم و فرجام کار آنها است. شیوه تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی است که با بهره گیری از منابع آرشیوی- کتابخانه ای و تاریخ شفاهی انجام شده است. فرضیه مقاله این است که ارتباط معناداری بین اقلیم، عقاید، فعالیت های تبعیدیان، میزان تأثیرگذاری و مقبولیت اجتماعی در زیستگاه بومی و محل اقامت اجباری آنها وجود دارد. یافته های پژوهش نشان می دهد که فعالیت و عقاید سیاسی- اجتماعی و مذهبی روحانیون مبارز توأم با مقبولیت عامه با انتخاب تبعیدگاه های آنان ارتباط داشته که معمولاً محل تبعید ازنظر اقلیم زندگی و فعالیت های آنان، دقیقاً مقابل وضعیت قبلی تبعیدشدگان بوده است."Deportation of militant clerics of Hamadan province during the Islamic Revolution"
In the Islamic movement led by Ayatollah Khomeini, Hamadan clerics played a significant role from the very beginning of the movement (1963) until his arrestment and detention and the migration of scholars to Tehran and the exile of Imam Khomeini from Iran and his entry into Iraq by creating a communication corridor between the revolutionaries and Ayatollah Khomeini. Because of these activities, the clerics of Hamedan were arrested and imprisoned during the process of the Islamic Revolution and were exiled to remote parts of the country on the eve of the victory of the revolution. The issue of this article is to investigate the causes of exile, the extent of the impact of the political-social activities of the exiled clerics of Hamedan against the regime and the outcome of their work. The research method in this research is descriptive-analytical, which was done by using archival-library sources and oral history. The hypothesis of the article is that there is a significant relationship between the climate, beliefs, activities of exiles, the degree of influence and social acceptability in their native habitat and their forced residence. The findings of the research show that the activities and political, social and religious beliefs of revolutionary clerics combined with popular acceptance are related to the choice of their places of exile.
تبلیغات
