نوسازی ارتش ایران و تأمین امنیت در دوره سلطنت ناصرالدین شاه قاجار و موانع آن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نوسازی نظامی ایران توسط عباس میرزا، ولیعهد فتحعلی شاه آغاز گردید. او پیشگام اصلاحات در عصر جدید ایران بود. در دوره ناصرالدین شاه این اقدامات شتاب بیشتری یافت. هدف پژوهش حاضر، تبیین روند نوسازی قوای نظامی ایران در دوره ناصری و نسبت آن با امنیت و موانع دوگانه داخلی – خارجی توسعه پایدار آن است. این نوسازی از صدارت امیرکبیر آغاز گردید و با فراز و نشیب تا پایان دوره ناصری تداوم داشت. پرسش اصلی این است که چرا نوگرایی نظامی ایران برای حفظ امنیت و صیانت از کیان ایران در مسیری پایدار قرار نگرفت؟ یافته های پژوهش حاکی از آن است که امیر کبیر کوشید برای کسب استقلال نظامی، کشور سومی را وارد معادلات کند. دنباله روی از این سیاست با وجود موانع ساختاری در داخل و نفوذ خارجی منشأ خدمات ارزنده ای شد. در دوران پسا امیرکبیر، به رغم وجود موانع این برنامه ها تداوم داشت. هیچ یک از دول روس و انگلیس راضی به تشکیل یک نیروی نظامی قوی در ایران نبودند. در داخل نیز نظام طائفه ای و قبیله ای مانعی جدی برای شکل گیری نظم و امنیت در کشور بود. از این رو، علی رغم تشکیل قوای قزاق و نیروی پلیس نتوانست چنان که باید به برقراری نظم و امنیت در کشور بینجامد.Modernizing Iranian Army and Security Provision during the Reign of Naser al-Din Shah Qajar: An Investigation of the Obstacles
Iran's military modernization was started by Abbas Mirza, the crown prince of Fath Ali Shah. He was the pioneer of reforms in the new era of Iran. During the period of Naser al-Din Shah, these measures gained momentum. The purpose of the current research is to explain the process of modernization of Iran's military forces during the Naseri period and its relationship with security and internal-external dual obstacles to its sustainable development. This renovation started from the chancellery of Amir Kabir and continued with ups and downs until the end of the Naseri period. The main question of this research concerns why Iran's military modernization was not put on a stable path to maintain the security and protection of the whole country. The findings of the research indicate that Amir Kabir tried to enter a third country into the equation in order to gain military independence. Pursuing this policy, despite internal structural obstacles and external influence, became the source of valuable services. In the era after Amir Kabir, despite the obstacles, these programs continued. None of the Russian and British governments were satisfied with the formation of a strong military force in Iran. The clan and tribal system was in addition a serious domestic impediment for the formation of order and security in the country. Therefore, despite the formation of Kazakh and the police forces, this policy could not lead to the establishment of order and security in the country to the extent it should.
تبلیغات
