مطالعه باز توزیع محسوسات در آثار ژان ژنه با تکیه بر آرای ژاک رانسیر ؛ مطالعه موردی: نمایشنامه سیاهان
آرشیو
چکیده
از هنگامی که نظریه پردازان مطالعه هنر را به عنوان حوزه ای مستقل آغاز کرده اند، آرای متعددی درباره نسبت هنر با زندگی واقعی به وجود آمده است که طیفی وسیع مابین خودآیینی هنر و دگرآیینی آن را شامل می شود. این نسبت به تعبیری نسبت بین امر محسوس و امر معقول است. بر اساس نظریات رانسیر، دسترسی به قلمروی معنا و انتقال پیام از طریق اثر هنری امکان پذیر نیست. چراکه معنا در ذهن هر کس و با ترجمه تجربه حسی ای که نظام توزیع محسوسات به او عرضه می کند، ساخته می شود. کارکرد این نظام اختصاص هویت ها، نقش ها و جایگاه ها به افراد است و مقابله با آن که به بازتوزیع محسوسات منجر می شود، سیاست ورزی نام دارد. رژیم استتیک روش تفکر و صورت بندی ویژه ای از هنر است که محسوسات هنری را به مثابه اسباب تفکر در نظر می گیرد. از منظر رانسیر، این رژیم از طریق بازتوزیع محسوسات با سیاست در ارتباط است و از همین طریق است که به رهایی مخاطب منجر می شود.در پژوهش پیش رو ابتدا تعریفی از رژیم های هنری اخلاقی، بازنمایی و استتیک از دیدگاه رانسیر ارائه خواهد شد. سپس رابطه بین استتیک و سیاست بیان می شود و این نسبت درباره تئاتر مورد واکاوی قرار می گیرد. در آخر به شیوه توصیفی-تحلیلی و با مراجعه به داده های کتابخانه ای، بررسی می شود که نمایشنامه سیاهان اثر ژان ژنه در کدام یک از رژیم های هنری رانسیر قرار می گیرد. همان طورکه نتایج پژوهش نشان می دهد، ژنه در این نمایشنامه با ایجاد شکاف در منطق اجماع، شکستن دوگانه پنداری های مرسوم، شکستن اصول بازنمایی و عرضه ابژه های نامعمول، به سیاست ورزی و بازتوزیع نقش ها و هویت ها می پردازد و بدین ترتیب می توان این نمایشنامه را متعلق به رژیم استتیک دانست.پژوهش پیش رو به شیوه ی توصیفی-تحلیلی و با مراجعه به داده های کتابخانه ای، بررسی می کند که نمایشنامه ی «سیاهان» اثر ژان ژنه در کدام یک از رژیم های هنری رانسیر قرار می گیرد. همان طور که نتایج پژوهش نشان می دهد، ژنه در این نمایشنامه با شکستن اصول درام، عرضه ی ابژه های نامعمول، فراتر رفتن از چهارچوب منطق بازنمایانه و شکستن دوگانه پنداری های مرسوم، به سیاست ورزی و بازتوزیع نقش ها و هویت ها می پردازد و بدین ترتیب می توان این نمایشنامه را متعلق به رژیم زیبایی شناسی هنر دانست.The Redistribution of The Sensible in Jean Genet’s Artworks Based on Jacques Rancière’s Theory - Case Study: “The Blacks”
Since theorists began to study art as an independent subject, there have been many opinions about the relationship between art and real life, which includes a wide range of the autonomy of art and its subsumption. This relationship is the relationship between the sensible and the reasonable. According to Rancière's theories, it is not possible to access the realm of meaning and convey a message through the work of art. Meaning is constructed in the minds of individuals by interpreting sensory stimuli received through their senses. The function of this system is to assign identities, roles, and positions to people. The action of opposing this system leading to redistribution of the sensible, is called politics. The aesthetic regime is a specific way of thinking and formulation of art that considers artistic sensible as a means of thought. From Rancière's point of view, this regime is related to politics through the redistribution of the senses, and in this way, it leads to the emancipation of the audience.In the current research, the ethical, representational, and aesthetic regimes of art will be defined from Rancière's point of view. Then, the relationship between aesthetics and politics is explained specifically with theater. Finally, a descriptive-analytical approach is utilized to ascertain, based on library data, the artistic regime within which "The Blacks" by Jean Genet can be categorized. As the results of the research show, in this play, Genet deals with politics and redistribution of roles and identities by creating a gap in consensus, breaking conventional dichotomies, breaking the principles of representation, and presenting unusual objects, and in this way, this play can be considered as belonging to the aesthetic regime.The current research is a descriptive-analytical study of the play "The Blacks" by Jean Genet and by referring to library data, examines which of Rancière's artistic regimes this play can be placed in. As the results of the research show, in this play, by breaking the principles of drama, presenting unusual objects, going beyond the framework of representational logic, and breaking conventional dichotomies, Genet deals with politics and redistribution of roles and identities, and in this way, this play can be considered as belonging to the aesthetic regime of art.
تبلیغات
