پارادوکس پاداش: بازنگری در رابطه رضایت و عملکرد ایده پردازی کارکنان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مطالعه، بررسی رضایت کارکنان تحت تأثیر پاداش های پولی پیاپی است. این پژوهش کاربردی به روش تجربی شبه آزمایشی با مشارکت 109 متخصص فناوری اطلاعات وارتباطات چین است. شرکت کنندگان، در یک آزمون ایده پردازی رایانه ای با پاداش های تصادفی شرکت کردند. داده ها طی فرایند ایده پردازی پس آزمون براساس مدل کسب وکار گاسمن جمع آوری و با روش مدل ترکیبی توسط SPSS تجزیه وتحلیل شد.یافته های پژوهش با به چالش کشیدن ادبیات غالب در حوزه انگیزه و رضایت نشان داد که پاداش های پولی فقط در اولین تخصیص باعث رضایت می شود؛ اما حتی درصورتی که تداوم داشته باشند، باعث افزایش رضایت نمی شوند؛ به طوری که اگرچه با اولین پرداخت پاداش، رضایت در تمام گروه ها در بیشترین مقدار خود قرار دارد؛ اما در تمام دوره های بعدی، با شدت قابل ملاحظه ای کاهش می یابد به نحوی که در تمام گروه ها، رضایت درطی و انتهای دوره، پایین تر از رضایت در ابتدای دوره است. همچنین اگرچه بالاترین میزان رضایت در گروه دریافت کننده بالاترین پاداش مشاهده شد؛ اما منجر به بهبود عملکرد ایده پردازی و افزایش کیفیت ایده های مطرح شده نشد.نتایج ما با بسیاری از مطالعات قبلی که یک رابطه مثبت مقطعی بین پاداش، انگیزه، رضایت و عملکرد را گزارش می کردند، در تضاد است و اثربخشی پاداش های پولی در افزایش انگیزه و رضایت بلندمدت کارکنان و همچنین عملکرد آن ها را زیر سؤال می برد؛ لذا مدیران منابع انسانی سازمان ها باید استفاده از پاداش ها برای نیروهای متخصص را به دقت تحت نظر بگیرند چراکه با ارائه پاداش مستمر، علی رغم صرف منابع منجر به کاهش رضایت و عملکرد متخصصان در بلندمدت می شود.The Paradox of Rewards: Reconsidering Employee Satisfaction and Ideation Performance;
This study examines the effect of successive monetary-rewards on employee satisfaction using an experimental method with the participation of 109 ICT professionals in China. Participants took a computerized-ideation-test with random rewards. Data were collected using the post-test ideation process and Gussman’s business model by SPSS and analyzed by the mixed-model-method.The research findings challenge the dominant literature in the area of motivation and satisfaction, and show that monetary-rewards increase satisfaction only in the first allocation, but even if they are continued, do not increase satisfaction, so that although paying a bonus in the first round, satisfaction is at its highest value in all groups, but in all subsequent periods, decreases significantly, so that in all groups, satisfaction during and at the end of the period is lower than the beginning of the period. Also, although the highest level of satisfaction was observed in the group receiving the highest reward, did not lead to an improvement in ideation-performance and an increase in the idea-quality.Our results contrast with many previous studies that report a positive relationship between rewards, motivation, satisfaction, and performance and questions the effectiveness of monetary-rewards in increasing employees’ long-term motivation, and satisfaction, and performance. Therefore, human resource managers of organizations should carefully monitor the use of rewards for specialists, because by providing continuous bonuses, despite spending resources, it leads to a decrease in the satisfaction and performance of experts in the long term.
تبلیغات
