بررسی کاربست اخلاق فضیلت در تربیت اخلاقی؛ چالش ها و فرصت ها (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
یکی از نگرانی های مشترک در میان مدافعان اخلاق فضیلت ارسطویی ، پرداختن به مسئله منش انسان هاست. این مسئله که در دو قرن گذشته، به طور خاص مورد مداقه پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت بوده ، پس از احیای اخلاق فضیلت در دهه 1950 به سوی کاربست عملی رویکردهای فضیلت محور در تربیت اخلاقی، پیش رفته است. از آن زمان تا کنون ، چالش های جدیدی در برابر اخلاق متکی به منش یا اخلاق فضیلت محور به وجود آمده که عمده آن ها از سوی طرفداران اخلاق مراقبت و موقعیت گرایان مطرح شده اند و عموماً خودِ وجود منش و به طور ضمنی فضیلت ، زیر سؤال می رود. در این مقاله، به روشی تحلیلی و انتقادی می کوشیم تا نخست ، میزان جدّی بودن این چالش ها را بررسی کنیم و سپس به این مسئله می پردازیم که آیا بر مبنای فهم ارسطویی که فضیلت را نیازمند حکمت عملی می داند، ارائه الگویی از یک انسان حکیم ، می تواند هدفی دست یافتنی و معقول برای تربیت اخلاقی افراد جامعه وبه ویژه کودکان و نوجوانان، باشد؟ و اگر چنین نباشد ، هدف از تربیت اخلاقیِ فضیلت محور چه خواهد بود؟ واکاوی ماهیت این هدف و جایگاه آن در سیمای کلی زندگی انسان امروز ، همراه با تبیینی از شیوه هایی مؤثر در رشد عامل فضیلت مند ، از دیگر مباحث مطرح شده در این مقاله هستند.A Consideration of the Application of Virtue Ethics in Moral Training; Challenges and Opportunities
A common concern among advocates of Aristotelian virtue ethics is the problem of human character. The problem was particularly scrutinized by researchers of education in the last two centuries, and after the revival of virtue ethics in 1950s, it evolved into practical application of virtue-based approaches to moral training. Since then, character-based or virtue ethics faced new challenges mainly from advocates of care ethics and contextualists. They generally take the existence of character, and virtue for that matter, into question. In this paper, I begin by a consideration of how serious these challenges are through an analytic and critical method, and then I deal with the question: given the Aristotelian requirement of practical wisdom for virtue, is it an achievable goal to present a sage as a role-model for moral training of people in the society, particularly children and teenagers? If not, what is the purpose of virtue-based moral training? This paper is concerned with an inquiry into the nature and place of this goal in the human life today, together with an account of effective methods of training virtuous agents.