بررسی انتقادی استدلالِ ذات نوعی فرانسیس بکویث (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
سقط جنین یکی از مسائل جنجال برانگیزی است که استدلال های مختلفی بر جواز یا عدم جواز اخلاقی آن از سوی موافقان و مخالفان، اقامه شده است . یکی از استدلال هایی که بر نادرستی سقط جنین اقامه شده ، استدلال ذاتِ نوعی است . به اعتقاد فرانسیس بکویث ، ازآنجا که در این استدلال، نوع انسان ذاتاً ارزشمند انگاشته می شود، بر دیگر استدلال ها برتری دارد . از نظر او ، ذات و نوع خاص انسان موجب ارزشمندی حیاتش می شود ، هرچند کارکرد و تحرکّی نداشته باشد . از این رو ، چون جنین از نوع انسانی است، حتی اگر فاقد کارکرد و فعّالیّت باشد، باز هم ارزش ذاتی دارد . او با ارائه این استدلال، جنین را از لحظه لقاح واجد حقِّ حیات و شأن و منزلت اخلاقی دانسته و سقط جنین را مگر زمانی که جان مادر در معرض خطر باشد، نادرست می داند . در این مقاله که به روش توصیفی۔تحلیلی و نقدی نگاشته شده است ، افزون بر تقریر این استدلال که مبتنی بر نگاهی مادی گرایانه به انسان است، به تبیین و نقد مثال های بکویث که در جهت تقویت و توضیح استدلالش ارائه کرده است، پرداخته شده و تقریری دیگر از استدلال ذات نوعی مبتنی دوگانه انگارای نفس و بدن ارائه خواهد شد .A Critical Consideration of Francis Beckwith’s Substance Argument
Abortion is a controversial issue—various arguments have been presented for or against its moral permissibility . An argument against its moral permissibility is the species essence argument . According to Francis Beckwith, this argument is superior to other arguments since it regards the human species as being essentially valuable . In his view, the human life is valuable in virtue of its species and essence, even if it has no function or motion . Thus, since a fetus belongs to the human species, it is essentially valuable, even if it has no functions or activities . In light of this argument, he sees the human fetus as having the right to live and moral status since the moment of conception, concluding that it is wrong to abort unless the mother’s life is in danger . In this paper, we deploy the descriptive-analytic and critical method, formulating Beckwith’s argument, which is founded on a materialistic view of humans . We then explicate and criticize examples deployed by Beckwith to reinforce his argument . We finally present another version of the species essence argument based on soul-body dualism .