اثر حفاظتی عصاره پلی فنولی خار مریم (Silymarin) بر آسیب عضلانی ناشی از یک جلسه فعالیت هوازی در مردان فعال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف: خارمریم گونه گیاهی یک یا دوساله از تیره کاسنی است. اثرات دارویی این گیاه به دلیل حضور گروهی از فلاونولیگنان ها به نام سیلی مارین است. چنین پیشنهاد شده است که سیلی مارین دارای ویژگی های ضدالتهابی، ضداکسایشی، پایدارکننده غشاء سلولی و تنظیم کننده نفوذپذیری سلول بوده و می تواند از تظاهرات نامطلوب برخی از شاخص های آسیب عضلانی در افراد بیمار و حتی ورزشکاران جلوگیری کند. لذا تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر مصرف سیلی مارین بر برخی از شاخص های آسیب عضلانی در سرم مردان فعال پس از یک جلسه فعالیت هوازی انجام شد.روش شناسی: 22 مرد فعال (با میانگین سنی 2/11±25/09سال، درصد چربی 1/94±13/56و اکسیژن مصرفی بیشینه 4/88±50/51میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) در قالب طرح نیمه تجربی، دو سویه کور و تصادفی در دو گروه همگن 11 نفری (شش میلی گرم به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن در روز مکمل سیلی مارین یا شبه دارو) تقسیم شدند. پس از مکمل دهی هفت روزه، آزمودنی ها فعالیت هوازی شامل؛ دویدن روی نوارگردان با شیب صفر درجه به مدت 30 دقیقه با شدت 65-70% ضربان قلب ذخیره را اجرا کردند. تغییرات شاخص های آسیب عضلانی (AST، CK و LDH تام سرمی) طی چهار مرحله (حالت پایه، پس از دوره مکمل دهی، بلافاصله و 24 ساعت پس از اجرای فعالیت ورزشی) اخذ شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس مکرر بین گروهی، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری 0/05بررسی گردید.یافته ها: نتایج بدست آمده حاکی است که30 دقیقه فعالیت هوازی منجر به افزایش معنی دار سطوح سرمی آنزیم های آسیب عضلانی بلافاصله و 24 ساعته در هر دو گروه می گردد (0/05<P). هرچند، دامنه تغییرات 24 ساعته تمامی آنزیم های عضلانی گروه دریافت کننده سیلی مارین به طور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود (0/05>P).بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که احتمالاً مکمل دهی سیلی مارین به طور معنی داری بتواند از آسیب عضلانی ناشی از فعالیت هوازی در مردان فعال بکاهد.The protective effects of a polyphenolic extract of silybum marianum (silymarin) on a single-session aerobic exercise- induced muscle damage in active males
Introduction: Silybum marianum is an annual or biannual herbaceous species of the Asteraceae family. The medicinal effects of this plant are due to the presence of a group of flavonolignans which is called silymarin. It has been suggested that silymarin has anti -inflammatory, antioxidant properties and could stabilize cell membranes and regulate cell permeability and could prevent the appearnance of some of the undesirable muscle damage indices in patients and even athletes. Hence, the aim of this study was to determine the effect of silymarin intake on some mascular damage markers in serum of active males after the one session aerobic exercise.Methods: Twenty-two active males (mean age 25.09±2.11 years, body fat 13.56±1.94% and VO2max 50.5±4.88 ml/kg-1/min) were divided into two homogenous groups of 11 subjects (supplement and placebo groups) in a semi-experimental, randomized and double-blind design (6 mg.kg-1.day silymarin or Dextrose). After 7-days of supplementation, all subjects participated in aerobic exercise protocol including running on the treadmill at the 0% grade for 30 min with 65-70% HRreserve. Changes in muscle damage indices (total serum CK and LDH, AST) were determined in four phases (baseline, after supplementation period, immediately and 24 hours after the exercise). Data were analyzed by repeated measure ANOVA, bonferroni, and independent t test at α≤0.05 level of significance.Results: The results showed that after 30 min aerobic exercise, the levels of serum muscle damage enzymes significantly increased immediately and 24 hours after exercise in Silymarin and Placebo groups (P≤0.05). However, after 24 hours of aerobic exercise, all of muscle enzymes activity was signficiantly higher in Placebo group in comparison with Silymarin group (P≤0.05).Conclusions: Based on the present findings, it could be concluded that silymarin supplementation could significantly decrease further aerobic exercise-induced muscle damage in active males.