مقایسه تاثیر تمرینات تناوبی و تداومی بر عملکرد محور هورمون رشد/ فاکتور رشد شبه انسولینی 1 در زنان چاق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این پژوهش، بررسی مقایسه اثر دو شیوه تمرین تناوبی و تداومی بر عملکرد محور هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین یک می باشد. روش شناسی: 36 آزمودنی چاق غیرفعال به طور تصادفی به سه گروه 12 نفره، تمرین تناوبی (با میانگین سن 27/2±58/23 سال، شاخص توده بدنی 33/0±60/30 کیلوگرم متر مربع، درصد چربی 33/0±59/35 درصد) و گروه تداومی (با میانگین سنی 84/2±41/25 سال، شاخص توده بدنی 55/0±51/30 کیلوگرم متر مربع، درصد چربی 47/0± 54/35 درصد) و گروه کنترل (با میانگین سن 4/2±22سال، شاخص توده بدنی 51/0±54/30 کیلوگرم متر مربع، درصد چربی 64/0±49/35 درصد) تقسیم شدند. برنامه تمرین تناوبی و تداومی شامل دویدن باشدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته وهر هفته 3 جلسه بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون t- زوجی و واریانس یک طرفه، در سطح معناداری 05/0P < انجام گرفت. یافته ها: این پژوهش نشان داد که در گروه تناوبی و تداومی سطوح GH و IGF-1 سرمی به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین میزان درصد چربی بدن در هر دو گروه به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P < ). تغییرات سطوح GH و BMI و درصد چربی بدن در پس آزمون گروه های تناوبی، تداومی و کنترل معنی دار بود (05/0P < )، ولی سطوح IGF-1 در پس آزمون گروه ها معنی دار نبود. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرین تداومی باعث افزایش بیشتر سطح هورمون رشد شده و به تنظیم تعادل وزن منجر می شود. واژه های کلیدی: هورمون رشد، فاکتور رشد شبه انسولینی1، تمرین تناوبی، تمرین تداومیComparison of interval and continuous exercises on function of growth hormone/insulin-like growth factor-1 axis in obese women
Background and aim: The aim of this study was the comparison of two different interval and continuous exercise regimen on GH/IGF-1 axis function.
Methods and Materials: 36 inactive and overweight women were divided randomly in three 12 person groups as below: interval exercise training program (average age: 23.58±2.27 years old, BMI 30.60±0.33 kg/m2, fat percentage 35.59±0.33 percent), continuous exercise training program (average age: 25.41±2.84 years old, BMI 30.51±0.55 kg/m2, fat percentage 35.54±0.47 percent) and control group (average age: 22±2.4 years old, BMI 30.54±0.51 kg/m2, fat percentage 35.54±0.64 percent). Both exercise regimens consisted of running in 60-75 % MHR 3 sessions per week for 8 weeks. Data were analyzed by using of paired t-test and one-way ANOVA test at P < 0/05.
Result: This study showed that in the interval and continuous groups, the levels of GH and IGF-1 serum increased significantly. The amount of body fat percent in both groups decreased significantly (p < 0.05). The changes of GH and BMI levels, and the percentage of body fat were significant in the post-test values of interval, continuous and control groups (p < 0.05), but it was not significant for IGF-1 levels.
Conclusion: The results of the research showed that continuous exercise increases the GH levels and leads to the adjustment of weight balance.
Keywords: growth hormone, insulin-like growth factor-1, interval exercise, continuous exercise.
تبلیغات
