اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر خویشتن پذیری، شفقت به خود و تحمل پریشانی در دختران نوجوان بد سرپرست شهرکرد
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش بررسی تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر خویشتن پذیری، شفقت به خود و تحمل پریشانی در دختران نوجوان بد سرپرست شهرکرد بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، شامل دختران بد سرپرست شهر شهرکرد در سال 1401 که در بهزیستی تحت پوشش قرار داشتند بود. روش نمونه گیری هدفمند بود به این شکل که تعداد 30 نفر از دختران بد سرپرست که بر اساس پرونده بهزیستی و مصاحبه بالینی دارای مشکلات روان شناختی تشخیص داده شدند انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تحمل آشفتگی (DTS) سیمونز و گاهر (2005)، مقیاس شفقت خود نف (2003) پرسشنامه خویشتن پذیری غیر مشروط چمبرلین و هاگا (2001) بود. جلسات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس کابات زین (2006) برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه و به صورت یک بار در هفته برگزار شد. گروه کنترل پس از اجرای پیش آزمون در انتظار درمان بعد از پایان دوره ی مداخله، قرار گرفتند و در این دوره تحت هیچ گونه درمانی قرار نگرفتند. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر خویشتن پذیری، شفقت به خود و تحمل پریشانی نوجوانان بد سرپرست تأثیر معنادار داشته است (0001/0P<).The effectiveness of mindfulness based on stress reduction on self-reliance, self-compassion and distress tolerance in teenage girls who are under the supervision of Shahrekord
The aim of the study was to investigate the effect of mindfulness based on stress reduction on self-reliance, self-compassion and distress tolerance in adolescent girls who are under the supervision of Shahrekord. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of the research included the bad girls of the head of Shahrekord city in 1401 who were covered by welfare. The sampling method was targeted in such a way that 30 girls with bad guardians who were diagnosed with psychological problems based on the welfare file and clinical interview were selected and randomly divided into two groups of 15 people, test and control. The research tools were Distress Tolerance Questionnaire (DTS) by Simmons and Gaher (2005), self-compassion scale by Neff (2003), unconditional self-acceptance questionnaire by Chamberlain and Haga (2001). Mindfulness sessions based on Kabat-Zinn's (2006) stress reduction were held for the experimental group in 8 sessions of 90 minutes and once a week. After the pre-test, the control group was waiting for treatment after the end of the intervention period, and they did not undergo any treatment during this period. After collecting and extracting the data, the participants' scores were analyzed using the analysis of covariance method. The results showed that mindfulness training based on stress reduction had a significant effect on self-reliance, self-compassion and distress tolerance of teenagers with bad guardians (P<0.0001).