اثربخشی درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود بر نشخوار فکری و تنظیم هیجانی در مردان با اقدام به خودکشی
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود بر نشخوار فکری و تنظیم هیجانی در مردان با اقدام به خودکشی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مردان اقدام کننده به خودکشی، ارجاعی به مرکز اورژانس بیمارستان امام خمینی شهر تهران در سال 1402 بود. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارش شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه نشخوار فکری (نولن هوکسما و مارو، 1991) و پرسشنامه تنظیم هیجانی (گارنفسکی و همکاران، 2001) بود. همچنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-v22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود باعث کاهش نشخوار فکری در مردان با اقدام به خودکشی شد. همچنین نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود باعث افزایش تنظیم هیجانی در مردان با اقدام به خودکشی شد. یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی درمان پذیرش و تعهد مبتنی بر شفقت به خود بر نشخوار فکری و تنظیم هیجانی در مردان با اقدام به خودکشی بود.The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy based on Self-Compassion on Rumination and Emotional Regulation in Men with Suicidal Attempts
The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy based on self-compassion on rumination and emotional regulation in men with suicidal attempts. The research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population of the present study included all men attempting suicide, referred to the emergency center of Imam Khomeini Hospital in Tehran in 1402. The statistical sample included 30 people who were selected as available and then randomly assigned to the experimental group and the control group. The experimental group received 8 90-minute sessions of self-compassion-based acceptance and commitment therapy, and the control group remained on the waiting list. Data collection tools included rumination questionnaire (Nolen Hoeksma and Maro, 1991) and emotional regulation questionnaire (Garnefsky et al., 2001). Also, in order to measure validity, content validity was used, and for this purpose, the questionnaire was approved by the relevant experts. The analysis of the information obtained from the implementation of the questionnaires was done through SPSS-v22 software in two descriptive and inferential parts (analysis of covariance). The results showed that acceptance and commitment therapy based on self-compassion reduced rumination in suicidal men. Also, the results showed that acceptance and commitment therapy based on self-compassion increased emotional regulation in men with suicidal attempts. The findings of this research indicated the effectiveness of acceptance and commitment therapy based on self-compassion on rumination and emotional regulation in men with suicide attempts.
تبلیغات
