چکیده

از جمله دو گانه های اخلاقی که ممکن است فاعل اخلاقی را در مقام شناخت دچار اشتباه و مشکل سازد، دو مفهوم حُسنِ ظن و ساده لوحی است. هدف این مقاله نشان دادن معیارهای تمایز دوگانه اخلاقی حُسنِ ظن و ساده لوحی بر اساس معیارهای مندرج در متون اسلامی است. این معیارها ذیل مباحثی چون تمایز مفهومی، خاستگاه، شرایط و موقعیت هایی است که فاعل اخلاقی در آن مطرح می شوند. این پژوهش به روش توصیفی۔تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای به تبیین معیارهای پیش گفته جهت تمایز این دوگانه اخلاقی پرداخته است. «اصل بودن حُسنِ ظن در نسبت با ساده لوحی»، «مستثنیٰ شدن اموری مثل ازدواج و برخی معاملات از اصل حُسنِ ظن»، «رعایت اصل احتیاط در موارد خاص مثل فراگیری فساد در جامعه و غلبه ستم به  ویژه در مورد افراد ناشناخته»، «عدم رعایت حُسنِ ظن در خطاهای پرتکرار و در صورت مشهود بودن خطای طرف مقابل» و «عدم مطلق بودن خوش گمانی و بدگمانی» از نتایج پژوهش حاضر است که به روش توصیفی۔ تحلیلی بدست آمده است.

Distinguishing Good Opinion from Naivety: An Islamic Ethical Perspective

The concepts of good opinion (husn-e-zan) and naivety are among the ethical concepts that the moral agent may mistake or have difficulty in recognizing. The aim of this article is to demonstrate the distinction and differences between good opinion and naivety based on the criteria mentioned in Islamic texts. Regardless of the semantic differences, the position of the moral agent in explicating and distinguishing between these two important and influential concepts is significant. This research has been conducted using a descriptive-analytical method and relying on library resources to explicate the differences between these two ethical concepts. Undoubtedly, "good opinion takes priority, and some important transactions such as marriage are exempt from the necessity of observing the principle of good opinion. Moreover, in special cases such as the prevalence of corruption in society, one should be cautious, and it should also be noted that observing good opinion is not necessary where errors are very frequent, repetitive, and obvious."

تبلیغات