مدل یابی سرزندگی تحصیلی براساس درگیری تحصیلی با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش مدارس استعدادهای درخشان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش مدل یابی سرزندگی تحصیلی براساس درگیری تحصیلی با میانجی خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش مدارس استعدادهای درخشان بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با تکیه بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول (پایه هفتم و هشتم) مشغول به تحصیل در مدارس استعدادهای درخشان (سمپاد) شهر اصفهان در نیمه دوم سال تحصیلی 1402- 1401 بود. نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در نهایت 340 نفراز دانش آموزان به عنوان نمونه به پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، درگیری تحصیلی ریو (2013) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان – جینکز (1999) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس23 تحلیل شدند. یافته ها: براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتایج نشان داد که درگیری تحصیلی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثر معناداری دارد (05/0>P). و این نقش با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی برجسته تر نیز می شود. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مثبت و معنادار درگیری تحصیلی با سرزندگی تحصیلی و تأیید نقش میانجی خود کارآمدی تحصیلی، در این زمینه پیشنهاد می شود. به منظور افزایش سرزندگی تحصیلی دردانش آموزان تیزهوش ضمن توجه به افزایش درگیری تحصیلی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی نیز در این گروه تمرکز شود. در این زمینه توانمندسازی دانش آموزان و همچنین جلسات آموزشی فوق برنامه با تمرکز بر متغیرهای فوق الذکر اهمیت دارد.متن
Modeling academic Vitality based on Academic Engagement with the Mediating Role of Academic Self-Efficacy in Gifted Students of Schools of Brilliant Talents.
this research was to model the academic vitality of academic engagement with the mediation of academic self-efficacy in gifted students of schools of brilliant talents. Research method: The current research method was a correlational description based on structural equations. The statistical population of the research included all the gifted students of the first secondary school (۷th and ۸th grade) studying in schools of gifted talents in Isfahan city in the second half of the academic years ۲۰۲۲ - ۲۰۲۳ . The sample was selected by the selection sampling method and finally ۳۴۰ students were used as a sample for Hossein Chari and Dehghani Zadeh's Academic Vitality Questionnaires (۲۰۱۳), Reeve Academic Engagement Questionnaire (۲۰۱۳) and Morgan-Jinks Academic Self-Efficacy Questionnaire. (۱۹۹۹) answered. were analyzed using structural data analysis in Amos۲۳ software. Results: Based on the results of this research, the proposed model had a good fit. The results showed that academic engagement has a significant effect on academic vitality both directly and indirectly through academic self-efficacy (P<۰.۰۵). And this role becomes more prominent with the mediation of academic self-efficacy. Considering the positive and meaningful relationship between academic engagement and academic vitality and confirming the mediating role of academic self-efficacy, it is suggested in this context. In order to increase the academic vitality of gifted students, while paying attention to the increase in academic conflict, focus on increasing academic self-efficacy in this group. In this context, it is important to empower students as well as extracurricular training sessions focusing on the aforementioned variables.
تبلیغات
