خداوند متعال در آیه شریفه 78 و 79 سوره نساء ، سرچشمه و منشأ سیئات و حسنات را به خود نسبت داده، اما در آیه 79 همین سوره، تحقق حسنات را از جانب خود و سیئات را از جانب بشر می داند. این امر موجب شده گروهی بدون توجه به اسالیب کلام و عدم بهره گیری از معنای صحیح واژگان و نیز به کار نبردن روش درست در فهم قرآن ادعای موهوم تناقض را در این دو آیه شریفه مطرح سازند.مقاله حاضر (که به شیوه توصیفی_ تحلیلی وبر مبنای جمع آوری اطلاعات ازطریق منابع کتابخانه ای تهیه و تدوین گردیده است)، در پی پاسخ به این پرسش است که : مراد الهی از نسبت سیئات به خود و بشر چیست ؟ برای پاسخ گویی بدین سؤال رویکردهای متفاوت مفسران را بیان داشته و ناکارآمدی هر یک را بررسی می کنیم آن گاه دیدگاه علامه طباطبایی را به دلیل اتقان و استحکام و قوت استدلال و ارائه راه حل بهتر درجمع بین دوآیه، پاسخی مناسب و موفق ارزیابی می نماییم و ادله و شواهد برگزیدگی آن را می آوریم