ارزیابی تأثیر هزینه های نمایندگی بر تفاوت های دائمی و موقتی مالیات
آرشیو
چکیده
پرداخت های مالیاتی از جمله هزینه های عمده ای است که افراد و بنگاه ها به موجب فعالیت های درآمدزای خود متحمل می شوند. ایجاد تفاوت های دائمی و موقتی مالیاتی به عنوان یک فعالیت خطرزا به شمار می رود که می تواند خساراتی برای سهامداران به همراه داشته باشد. اما مسئله نمایندگی و افزایش هزینه های نمایندگی در شرکت ها موجب افزایش تفاوت های مالیاتی می شود. اما در نبود شواهد علمی و تجربی مناسب در زمینه تفاوت های مالیاتی، پژوهش حاضر به ارزیابی تأثیر هزینه های نمایندگی بر تفاوت های دائمی و موقتی مالیات پرداخته است. در این پژوهش از چهار معیار نسبت به کارگیری دارایی، هزینه های اختیاری، نسبت کیوتوبین و نسبت جریان نقد آزاد جهت سنجش هزینه های نمایندگی استفاده شده است. در همین راستا نمونه ای متشکل از 143شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1400-1394انتخاب و آزمون شده است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که از معیارهای منتخب برای سنجش هزینه های نمایندگی، فقط جریان نقد آزاد دارای رابطه معنادار غیرمستقیم با تفاوت های دائمی مالیات می باشد و همچنین نتایج نشان داد هر چهار معیار در نظر گرفته شده جهت سنجش هزینه های نمایندگی دارای رابطه معناداری با تفاوت موقتی مالیاتی می باشد که جریان نقد آزاد و نسبت کیوتوبین دارای رابطه معنادار غیرمستقیم و نسبت بکارگیری دارایی ها و نسبت هزینه های اختیاری دارای رابطه مستقیم و معناداری با تفاوت های موقتی مالیات می باشد.Evaluating the effect of agency costs on permanent and temporary tax differences
Tax payments are one of the major expenses that individuals and companies incur due to their income-generating activities. Creating permanent and temporary tax differences is considered as a risky activity that can bring losses for shareholders. However, the issue of agency and the increase of agency costs in companies increases tax differences. But in the absence of appropriate scientific and experimental evidence in the field of tax differences, the present research has evaluated the effect of agency costs on permanent and temporary tax differences. In this research, four criteria of asset utilization, discretionary expenses, Q Tobin ratio and free cash flow ratio have been used to measure agency costs. In this regard, a sample consisting of 143 companies admitted to the Tehran Stock Exchange during the period of 2015 ti 2021 was selected and tested. Using the multivariate regression method, the results show that among the selected criteria for measuring agency costs, only free cash flow has a significant indirect relationship with permanent tax differences, and the results also show that all four criteria are considered taken to measure the agency costs has a significant relationship with the temporary tax difference that the free cash flow and Q Tobin ratio have an indirect significant relationship and the asset utilization ratio and the ratio of discretionary expenses has a direct and significant relationship with temporary tax differences.
تبلیغات
