فرا شعر در شعر عربی و فارسی با تکیه بر نمونگزین هایی از چند شاعر شناخته شده فارسی و عربی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اندیشمندان و بزرگان فلسفه و ادبیات همواره سعی کرده اند شعر را تعریف و آن گونه که فهم آنان اقتضا می کند به بیان خصایص آن بپردازند. شعر، یکی از مظاهر آثارحیات عقلانی آدمی است که در رهگذر تحلیل ها و تفسیرهای منتقدان و شعر شناسان از هویت شعر، شناخت آن به عنوان یکی از هنرهای زیبا، از دیدگاه خود شاعران مقوله مهم و قابل توجهی است که ورود به آن، بدون شک، جهان بینی تازه ای را درشعر شناسی به روی ما خواهد گشود. این نگرگاه به شعرکه درسال های اخیر با نام «فراشعر» و درعربی «المیتاشعر» و به انگلیسی«Metapoetry» مطرح شده عبارت است از شعری که به موضوع شعر می پردازد. اینکه شعر«فرزند شاعر» باشد یا «محصول بی ت ابی آدم ی» یا «مولود حوادث زندگی» یا «حادثه ای در زبان» یا «کلامی مخیّل...» یا هر چیز دیگری که ناقدان و اهل ادب گفته اند، همه ازنگاه بیرونی وغیر شاعر به شعر است. جذابیت شعر درآنجا بیشتر آشکار می شود که خالق شعر، یعنی شاعر و از درون شعر بگوید شعر چیست. ما در این مقاله سعی کرده ایم با روش توصیفی تحلیلی به بررسی فراشعر در شعر عربی و فارسی با تکیه بر نمونگزین هایی از چند شاعر شناخته شده در هر دوزبان بپردازیم.Metapoetry in Arabic and Persian poetry based on examples of some well-known Persian and Arabic poets
Intellectuals and great scholars ofphilosophy and literature have always tried to define poetry and express its characteristics as their understanding permits. Poetry is one of the manifestations of intellectual human life. Through the analyses and interpretations of critics and poets about the identity of poetry, recognizing it as one of the fine arts, from the point of view of the poets themselves, is an important and significant category, opening undoubtedly a new worldview in poetics for us. This perspective on poetry, which in recent years has been called "Farashiʿr " and "Al-mitashiʿr " in Arabic and "Metapoetry" in English, is a poem that deals with the subject of poetry. Whether the poem is "a child of a poet" or "a product of human impatience" or "a product of life's events" or "an incident in language" or "an imaginative word..." or anything else that critics and literary people define, is an externaland non-poetic view to poetry. The charm of the poem becomes more apparent when the creator of the poem, the poet, tells what the poem is from within the poem. In this paper, we have tried to investigate the metapoetry in Arabic and Persian poetry with a descriptive-analytical method, relying on examples of some well-known poets in each of the two languages.
تبلیغات
