چالش وجود ماده و راه برون رفت از آن (تبیینی نو از نظریه ماده و صورت) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فیلسوفان اسلامی به تبع ارسطو جسم را حقیقتی مرکب از دو جوهر مجزا به نام ماده اولی و صورت جسمیه دانسته اند. آنچه فیلسوفان را واداشته بساطت جسم را کنار بگذارند، توضیح پدیده هایی در طبیعت است که تنها از رهگذر ترکیب جسم از ماده و صورت، قابل توضیح است. ثنویت بین ماده و صورت همان طور که فیلسوفان را در تحلیل طبیعت و احکام آن یاری نموده، موجب پیدایش چالش هایی شده و آنه ا را به دردسرهای فراوانی گرفتار کرده است. یکی از مهم ترین چالش ها، چگونگی موجودیت امری فاقد هر گونه فعلیت و همین طور تبیین چگونگی تلازم و ترکیبی است که بین این دو جوهر برقرار است. در این مقاله ضمن اشاره به بعضی از این چالش ها، در نهایت با استفاده از ظرفیت فلسفه صدرایی، تبیینی نو از ماده و صورت بر مبنای کنار نهادن ثنویت خارجی بین آن دو ارائه شده است. در این تبیین، ماده نه به عنوان جوهری مجزا از صورت که فاقد هرگونه فعلیت است، بلکه به عنوان وجهی از وجوه وجود سیال که لابشرط از هرگونه فعلیت و تعین است، معرفی شده است. این تبیین علاوه بر رفع چالش های نظریه ماده و صورت، مقاصد فیلس وفان از طرح این نظریه را بدون کم و کاست تأمین می کند.The Challenge of the Existence of Matter and the Way Out of it (New explanation of the theory of matter and face)
According to Aristotle, Islamic philosophers conceive that the body compose of two distinct essences called "Prime Matter" and "Corporal Form". What drives philosophers to relinquish simplicity of body is to explain phenomena in nature that can only be explained through the combination of "Prime Matter" and "Corporal Form". The duality between matter and face, as have helped philosophers in analysis of nature laws, has created challenges and brought them into many troubles. One of the most important challenges is the existence of something without any actuality, as well as the explanation of the combination that exists between the two. In this paper, while pointing out some of these challenges, ultimately is presented a new explanation of matter and form based on the elimination of external dichotomy between them, by using the capacity of Mulla Sadra philosophy. In this explanation, matter is not introduced as a separate entity of a form that lacks any actuality, but as an aspect of the means of “fluid existence”, which is unconditioned of any actuality. This interpretation, in addition to solving the challenges of the theory of matter and form, provides the aim of philosophers of providing this theory without any diminution.
تبلیغات
