توسعۀ پایدار به عنوان خیر مشترک جامعه بین المللی در حل دعاوی میان بخشی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اختلافات میان بخشی، همچون دعاوی زیست محیطی-تجاری، اغلب چندوجهی و درهم تنیده اند. ازاین رو دعوای واحد، با واقعیات موضوعی و طرفین دعوای یکسان، می تواند نزد محاکم صلاحیتدار رژیم های تخصصی مختلف، به طور موازی اقامه و منتهی به صدور احکام متعارض شود. نظر به اینکه تحت حقوق بین الملل عام، هیچ گونه اصل حقوقی وجود ندارد تا در رسیدگی های موازی تعیین کند کدام مرجع بین المللی صلاحیت اصلی و یا انحصاری دارد، حل دعاوی میان بخشی برای نظام حقوق بین الملل می تواند چالش برانگیز باشد. به زعم محقق، تنظیم و تعدیل صلاحیت محاکم حل اختلاف در برابر یکدیگر، با تمسک به توسعه پایدار به عنوان خیر مشترک جامعه بین المللی، می تواند راه حلی برای این چالش محسوب شود. در همین زمینه، مقاله حاضر بر آن است تا در تحقیقی توصیفی-تحلیلی، به تبیین قابلیت توسعه پایدار در تحقق این امر بپردازد.Sustainable Development as the Common Good of International Community in Cross-Sectoral Dispute Settlement
Cross-sectoral conflicts, such as environment-trade disputes, are generally multi-dimensional and interwoven. Thus, a single dispute, with the same facts and same disputing parties, can undergo parallel proceedings before competent courts and tribunals under diverse technical regimes and end up contrasting judgments. Given that under general international law there is no legal principle to determine which international body has the main or exclusive jurisdiction in parallel proceedings, cross-sectoral dispute settlement can be challenging for international law system. In the researcher’s viewpoint, regulating and modifying the jurisdiction of dispute resolution courts and tribunals against one another, via sustainable development as the Common Good of international community, can be a solution to this challenge. In this regard, the present article, in a descriptive-analytical research, intends to elaborate on the capability of sustainable development in the accomplishment of this issue.
تبلیغات
