سناریوهای آینده نظم بین المللی برپایه ساختار و راهبرد بازیگران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیاست جهانی، پس از فروپاشی نظام دوقطبی، به مرحله نوینی از زیست خود گام نهاده است که به دلیل پیچیدگی و افزایش عدم قطعیت های محیط بین المللی، شکست یکجانبه گرایی و افول نسبی هژمونی، تنوع در کنشگران رسمی و غیررسمی، چرخش های نظری، مفهومی، و معنایی در روابط بین الملل و پیدایش قدرت های نوظهور، بر آشوبناکی این محیط بیش از پیش افزوده شده است. تأمل و تفکر درباره اینکه آینده نظم بین المللی پس از سپری کردن دوران گذار به چه سویی خواهد رفت و کشورها و قدرت های نوظهور در آن چه جایگاهی خواهند داشت، به یکی از مسائل و مباحث نظری مهم در میان اندیشمندان و سیاستمداران تبدیل شده و همه کشورها، خواهان دستیابی به جایگاه مطلوب تر و سهم بیشتری برای نقش آفرینی در آینده نظام بین الملل هستند. پژوهش حاضر، در پی پاسخ گویی به این پرسش است که «براساس چشم اندازها و روایت های مطرح شده درباره آینده نظم جهانی و برپایه همگرایی و واگرایی میان قدرت های نوظهور و سنتی نظام بین الملل، چه نظم هایی در آینده نظام بین الملل، از مطلوبیت بیشتری برخوردار خواهند بود؟» و «سناریوهای برتر آینده نظم بین المللی، چه سناریوهایی هستند؟» پژوهش حاضر، دارای رویکرد آینده پژوهی بوده و از روش تحلیل ساختار و راهبرد بازیگران استفاده کرده است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار مکتور انجام شده و جامعه آماری پژوهش، تعداد 25 نفر از خبرگان دانشگاهی را که به صورت نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شده اند، دربرمی گیرد. یافته های پژوهش، بیانگر این است که اگرچه آینده نظم بین الملل، به دلیل پیچیدگی و سیال بودن محیط و عدم قطعیت های پرشمار، دچار ابهام است، اما برپایه کنشگری قدرت های نوظهور در تعامل و رقابت با قدرت های سنتی، تمایل بازیگران به وقوع نظام چندقطبی، چندمرکزی، و جهان مناطق، بیش از سایر چشم اندازها است.Scenarios for the future of international order based on the structure and strategy of the actors
World politics has entered a new phase of its life after the collapse of the bipolar system. Due to the complexity and increasing uncertainties of the international environment, the failure of unilateralism and the relative decline of hegemony, diversity in formal and informal actors, theoretical, conceptual and semantic differences in international relations and the emergence of emerging powers have added to the chaos of this environment. Contemplation of what the future of international order will look like after the transition period and what place countries and emerging powers will have in it is one of the most important theoretical issues and debates among scholars and politicians. All countries want to achieve a more desirable position and a greater share to play a role in the future of the international system. The present study seeks to answer the question that based on the perspectives and narratives about the future of world order and based on the convergence and divergence between the emerging and traditional powers of the international system, which disciplines will be more desirable in the future of the international system, and what are the preferred scenarios for the future of the international order? The research has a futures research approach using the analysis of the structure and strategy of the actors and the data analysis has been done through the Maker software. The statistical population of the study includes 25 university experts who have been selected by purposive non-random sampling. The research findings indicate that although the future of international order is ambiguous due to the complexity and fluidity of the environment and numerous uncertainties, based on the activism of emerging powers in interacting and competing with traditional powers, the tendency of the actors indicates the emergence of a multipolar, multicenter system and world regions more than other perspectives.
تبلیغات
