تحلیل شناختی افعال حرکتی اجرام آسمانی در قرآن کریم بر اساس نظریه تالمی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
علوم شناختی دانشی است که به پژوهش درباره ذهن می پردازد. محققان علوم شناختی، تبیین کارکردهای شناختی و فرآیندهای پنهان ذهن را تنها از روشهای غیر مستقیمی مانند مطالعه زبان ممکن می دانند. از این رو زبان شناسی شناختی از جایگاه ویژه ای در علوم شناختی برخوردار است. در این رویکردِ معنابنیاد، یکی از کانونی ترین محورهای مطالعه، افعال حرکتی است. حرکت یک پدیده مهم و مؤثر در مفهوم سازی است که به واسطه فعل به عنوان یک گزاره پویا در جمله نمود پیدا می کند. این نوشتار که به روش توصیفی- تحلیلی گردآوری شده، و با بررسی جامعه آماری افعال حرکتی خودشامل و جنبشی در مورد اجرام آسمانی در قرآن کریم و نحوه مفهوم سازی رویدادها در آیات قرآن را با تکیه بر اصول معناشناسی شناختی مورد بررسی قرار می دهد. طبق بررسی های انجام گرفته، در قرآن کریم افعال حرکتی اجرام آسمانی، به منظور مفهوم سازی امور انتزاعی مثل حرکت اجرام آسمانی، نحوه حرکت، چگونگی وقوع آن ها و... استفاده شده و انواع مفاهیم معنایی حرکت اجرام آسمانی در افعال قرآن بازنمایی شده است. نیمی از افعال به کار رفته در مورد این اجرام جنبشی و نیمی دیگر خودشامل هستند. افعال خودشامل مسیر حرکتی دایره وار اجرام را به ظرافت به تصویر کشیده اند که در کهکشان چگونه حرکت می کنند و از کجا حرکت خود را آغاز کرده و به جای خود برمی گردند. افعال جنبشی نیز به حرکت و رفت و آمد این اجرام دلالت می کنند که به جز زمانی که بر حوادث قیامت تأکید دارد، بازهم تأکیدی برای حرکت دایره ای و چرخشی بودن اجرام آسمانی است.A Cognitive Analysis of Motion Verbs of Celestial Bodies in the Holy Qurʾān based on Talmy's Theory
Cognitive sciences deal with research about the mind. Scholars of cognitive sciences consider explaining cognitive functions and hidden processes of the mind possible only through indirect methods such as the study of language. Therefore, cognitive linguistics has a privileged place in cognitive sciences. Motion verbs are one of the most focal fields of study in the meaning-based approach of cognitive semantics. Movement, embodied by means of verb as an active proposition in a sentence, is an important and effective element in conceptualization. The present descriptive-analytical research article studied participial and motion verbs used to refer to celestial bodies in the Holy Qurʾān and drawing on the principles of cognitive semantics examined the way events were conceptualized in the ayahs. In the Holy Qurʾān motion verbs of celestial bodies have been used in order to conceptualize abstract concepts such as the movement of celestial bodies, the way of movements, their occurrences, etc. and as a result different types of semantic concepts of the movement of celestial bodies have been represented in the Qurʾānic ayahs. Half of the verbs used for these objects are motional and the other half are participial. Participial verbs delicately describe the circular path of objects, how they move through the galaxy and where they start and return to their place. Motion verbs also indicate the movement and transition of these objects, which, except when it emphasizes the events of the Resurrection, is still an emphasis on the circular movement and rotation of the heavenly bodies.
تبلیغات
