بررسی ساختار صنعت در ایران در راستای انسجام و تعادل منطقه ای، اشتغال پایدار و سیاست های کلی نظام (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مهمترین مسائل سیاست های کلی نظام، توجه به تفاوت نرخ بیکاری بین استان ها و اصلاح ساختار تولید برای ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی بالاتر است، چرا که بیکاری مهمترین عامل موثر بر عدم ثبات سیاسی است. در این راستا، مطالعه حاضر با استفاده از رهیافت اقتصادسنجی فضایی و به کارگیری شواهد آماری استان های ایران برای دوره زمانی 1398-1390 نشان می دهد که تجمیع صنعتی به واسطه اثرات سرریز و همچنین ارتباط درونزای بین زیربخش های صنعتی منجر به کاهش بیکاری می شود. علاوه بر این، رشد اقتصادی و افزایش سهم ارزش افزوده صنعت در تولید ناخالص داخلی باعث کاهش بیکاری شده است، اما آموزش در سطح خطای 10 درصد باعث افزایش بیکاری شده است که دلالت بر ناکارایی آموزش در اقتصاد ایران دارد. بنابراین اصلاح ساختار تولید برای افزایش سهم صنعت در راستای سیاست های کلی نظام در استان های ایران مبتنی مزیت نسبی و سیاست های آمایش سرزمین برای بهره مندی از اثرات سرریز بین زیربخش های صنعتی و ارتباط درونزای بین آنها از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.Study of the structure of industry in Iran according regional cohesion and balance, sustainable employment and general policies of the system.
One of the issues in the general policies of the country is the difference in unemployment rate in different provinces, and reforming production structure to increase job opportunities and improve the economy, as unemployment is considered the most important factor of political instability. The current paper borrows a space econometrics approach and the statistics from different provinces in Iran from 2011 to 2019. The findings showed that consequences of industrial agglomeration and the interrelationship among the subsectors in industry can result in the reduction of unemployment. In addition, economic development and the increase in the value-added share of industry in GDP can contribute to the reduction of unemployment. However, 10% error in education can increase unemployment which suggest the unproductivity of education in Iran’s economy. Therefore, it is important to consider reforming the production structure in order to increase the share of industry in provinces in Iran, in line with the general policies, based on the relative advantage and ground survey policies to benefit from the impact of the industrial agglomeration and the interrelationship among the subsectors
تبلیغات
